ପ୍ରେୟସୀ ଗୋ କଳହଂସୀ

ପ୍ରେୟସୀ ଗୋ କଳହଂସୀ !

ତୁମରିପାଇଁ ମୁଁ ନିର୍ଜନେ ବସି

ନିରତେ ବାଉଛି ବଂଶୀ ।।

ସେଇ ବଂଶୀର ସୁରେ

ମନ କିବା ତୁମ

ଉଚ୍ଚାଟ ହୁଏ ନାଇଁ,

ଭୁଲିକି ନଯାଅ

କିବ ସଂସାର କଥା ।

ମନେକି ନପଡେ

ସେଦିନର କଥା ସହୀ,

ଯାପାଇଁ ପିନ୍ଧିଲ

କପାଳେ କଳଙ୍କ ଚିତା ।।

ସେଦିନର ସେଇ

ରାଈ କି ନୁହଁ ଗୋତୁମେ,

କୃଷ୍ଣ ବିହୁନେ

ଅନ୍ଧାର ଯାକୁ ଦିଶେ ।

ସମାଜର ସବୁ

ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ଭୁଲିଯାଇ,

ଧାଇଁ ଆସୁଥିଲ

ବେଳ ଅବେଳରେ ପାଶେ ।।

ସେଦିନର ସେଇ

ରାଈକି ନୁହଁ ଗୋ ତୁମେ,

କୃଷ୍ଣ ନାମରେ

କବରୀରୁ ଫୁଲ ଖସେ ।

ବଇଁଶୀର ସୁର

ବାଜୁଥିଲା ଯେଵେ କାନେ,

ଧାଇଁ ଆସୁଥିଲ

ପ୍ରୀତି ବନ୍ଧନ ଆଶେ ।।

କୈଳାସ ଚନ୍ଦ୍ର ପାଢୀ।କୁମାରପୁର।

ଭଦ୍ରକ।

-----------------------