ପ୍ରେମ

ପ୍ରେମ ଏକ ସୁନ୍ଦର ପୁଷ୍ପ ଗୁଛ

ଯାହାର ଯତ୍ନ ଏତି ସୁନ୍ଦର ଭାବରେ

ନେବାକୁ ପଡେ ।

କେତେ ଖରା କେତେ ଛାଇ

ସହିପାରେ ଏଗଛ

ତାହା କେବଳ ଲଗାଇଥିବା

ମାଳି କି ଜଣା ।

ବିଶ୍ୱାସ ଭଲ ପାଇବାରେ

ଭରଷାର ବାଡରେ

ବଢିଚାଲେ ଆଗକୁ ଆଗକୁ ।

ଲଗାଇଦିଏନି ସନ୍ଦେହର

ଯଉ ପୋକ

ଯାହା ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ଫୁଲଟିଏ

ଆରମ୍ଭରୁ ରୁଗ୍ଣା ନହୁଏ ।

ପ୍ରେମ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଫୁଟୁଥିବା ଫୁଲ

ଆପେଆପେ ମ ଉଳି

ପୁଣି ନୂତନ ରୂପ ନିଏ

ମାନ ଅଭିମାନ ଭିତରେ ।

 ପ୍ରେମ ସତ୍ୟ ଶିବ ସୁନ୍ଦର

 ସେଥିପାଇଁ ତାକୁ ସବୁରି ଆଦର

ପ୍ରେମ ଚୀର ବିଦ୍ୟମାନ

 ମଜବୁତ ପ୍ରାଚୀର

 ସହଜରେ ଭାଙ୍ଗିବା ଭୟଙ୍କର।