ପ୍ରଭୁ ହେ ଇଏକି ବିଚାର

      

ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ହେ ସୃଷ୍ଟି କରତା 

    ପ୍ରଣାମ କରୁଛି ମୁହିଁ |

ଭୁଲ କରି ଥିଲେ କ୍ଷମା କରିଦେବ 

   ଲେଖୁଛି ତ ତୁମ ପାଇଁ ||

ଇଏକି ବିଚିତ୍ର ଇଏକି ଅନ୍ୟାୟ 

   ଜଗତର କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ |

ଧନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ ଧନ୍ୟ ତୁମ ଲୀଳା 

    କିଛି ବୁଝି ହେଉନାହିଁ ||

ଦୁଃଖି ଯେ ପାଉଛି ଅଧିକ ତ ଦୁଃଖ 

    ପାଉନି ଆହାର ମୁଠେ |

କିଏ ଏଠି ପୁଣି ଖାଦ୍ୟକୁ ପକାଏ 

   କାହାକୁ କିଛି ନରୁଚେ ||

କିଏ ଏଠି ଶୋଏ ଗଦି ପଲଙ୍କରେ 

    ଏସି କୁଲର ଲଗାଇ |

କାହାକୁ ନମିଳେ ଛିଣ୍ଡା ଯେ ମସିଣା

    ଖରାରେ ଦିନ ବିତଇ ||

କିଏ ଯାଏ ଏଠି ଉଡ଼ାଜାହାଜ ରେ 

    ବିଦେଶର ଯାତ୍ରା ପାଇଁ |

କାହାକୁ ନମିଳେ ଭଙ୍ଗା ସାଇକେଲ 

    ପାଠ ପଢିଯିବା ପାଇଁ ||

ପ୍ରାୟତଃ ଏଠି ଯିଏ ପୁର୍ଣ୍ୟ କରେ 

   ସିଏ ପାଏ ବେଶୀ କଷ୍ଟ |

ଅନ୍ୟାୟ ମଣିଷ ଖସି ଯାଉଥାଏ 

   ତାହାର ଅସରା ସୁଖ ||

ଅନ୍ୟାୟ ଅନିତି ପାପ ଯେ କରୁଛି 

    ସିଏ ରୁହେ ଏଠି ଭଲ |

ପୂଜାର୍ଚନା କରି ଡାକେଯେ ଭକତ 

     ସିଏ ହୁଏ କଲବଲ ||

ଏଇକି ବିଚାର ପ୍ରଭୁ ହେ ତୁମର 

    ପାରୁନିତ ମୁହିଁ ସହି |

ଦୁଃଖି ମୁହେଁ ଦିଅ ଟିକିଏ ତ ହସ 

   ବିତି ଯାଉ ଖୁସି ହୋଇ  ||