ଫେରି ଆସନ୍ତାକି ସେ ପିଲାଦିନ

କେଡ଼େ ମନୋହର ଥିଲା ସେହିଦିନ

ଯେବେ ମାଆ ଲୁଗାକାନିରେ ରହିଥିଲା ମନ

କେତେ ଖୁସିରେ ଭରି ଯାଉଥିଲା ମନ

ଯେବେ ମାଆ କଳେ ଆମର କଟୁଥିଲା ଦିନ |

ଆଜିକାହିଁ ଭାରି ମନେ ପଡୁଅଛି

ମତେ ସେହି ପଛଦିନ

ପୁଣି ଦେଖିଥିବା ସେହି ମାଆ କଳେ ଶୋଇ 

ଯେତେ ସବୁ ସପନ |

କେଜାଣି କାହିଁକି ଆଜି ମାଆକଳେ ଟିକିଏ

ଶୋଇବାକୁ ଭାରି ମନ

ଦେଖି ବାକୁ ଇଛା ପୁଣି ଏହି ମୋ ଆଖିରେ 

ଅନେକ କିଛି ସପନ |

ଭାରି ମନେ ପଡ଼େ ମତେ ସେହି

ପିଲା ମେଳ,ପିଲା ଖେଳ

ଭାରି ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ ମୋତେ ସେହି

ସାଙ୍ଗ ମେଳରେ ଛଟ ଛଟ କଥାକୁ ନେଇ

ହଇଥିବା ସବୁ କଳାହଳ |

କାହିଁକି କେଜାଣି ଆଜି ସେହି ପଛଦିନକୁ

ଫେରିଯିବାକୁ ମୋର ମନ

ମନେ ମନେ ମୁହିଁ ଡାକୁଅଛି କେତେ

ଫେରି ଆସନ୍ତା କି ସେ ପିଲାଦିନ |

ସିଏ ଥିଲା ପୁଣି ଏମିତି ଏକ ଦିନ

କେବେ ବିଦ୍ୟାଳୟକୁ ନ ଯିବାକୁ ମନ

ସେଏ ପୁଣି ଥିଲା ଏମିତିଏକ ଦିନ

ପାଠରେ ଜମା ନଥିଲା ମୋର ଧ୍ୟାନ |

ଫେରି ଆସନ୍ତା କି ସେ ପିଲାଦିନ

କେଡେ ମନୋହର ଥିଲା ସେହି ଦିନ

ଯେବେ ମାଆ ଲୁଗା କାନିରେ ରହିଥିଲା ମନ

କେତେ ଖୁସିରେ ଭରି ଯାଉଥିଲା ମନ

ଯେବେ ମାଆ କଳେ ଆମର କଟୁଥିଲା ଦିନ |

ଆଜି କାହିଁ ଭାରି ମନେ ପଡୁଅଛି

ମତେ ସେହି ପଛ ଦିନ

ପୁଣି ଦେଖିଥିବା ସେହି ମାଆ କଳେ ଶୋଇ 

ଯେତେ ସବୁ ସପନ |

କେଜାଣି କାହିଁକି ଆଜି ମାଆ କଳେ ଟିକିଏ

ଶୋଇବାକୁ ଭାରି ମନ

ଦେଖିବାକୁଇଛା ପୁଣି ଏହି ମୋ ଆଖିରେ 

ଅନେକ କିଛି ସପନ |

ଭାରି ମନେ ପଡ଼େ ମତେ ସେହି

ପିଲା ମେଳ, ପିଲା ଖେଳ

ଭାରି ମନେ ପଡିଯାଏ ମୋତେ ସେହି

ସାଙ୍ଗ ମେଳରେ ଛୋଟଛୋଟ କଥାକୁ ନେଇ

ହୋଇଥିବା ସବୁ କୋଳାହଳ |

କାହିଁକି କେଜାଣି ଆଜି ସେହି ପଛ ଦିନକୁ

ଫେରିଯିବାକୁ ମୋର ମନ

ମନେ ମୋନେ ମୁହିଁ ଡାକୁଅଛି କେତେ

ଫେରି ଆସନ୍ତା କି ସେ ପିଲା ଦିନ |

ସିଏ ଥିଲା ପୁଣି ଏମିତି ଏକ ଦିନ

କେବେ ବିଦ୍ୟାଳୟକୁ ନ ଯିବାକୁ ମନ

ସିଏ ପୁଣି ଥିଲା ଏମିତି ଏକ ଦିନ

ପାଠରେ ଜମା ନଥିଲା ମୋର ଧ୍ୟାନ |

ସେହି ଈଶ୍ଵର ଜାଣନ୍ତି ଗୁରୁ, ଗୁରୁ ମାଙ୍କ ଆଗରେ

କେତେ ଯେ ଆଣ୍ଠେଇ 

କେତେ ଧରି ଅଛି ନିଜ କାନ

ସେହିଥି ପାଇଁ ପରା ଏହି ହାତେ ମୋର

ଧରିବାକୁ କଲମ ହୋଇପାରିଛି ସକ୍ଷମ |

ସେ ଥିଲା ଗୋଟେ ବେଳ, ଖେଳ ବାହାନାରେ

ମୋ ଚାରି ପାଖରେ ଲାଗି ରହୁଥିଲା ସାଥି ମେଳ

ଆଜି କାହିଁ ଗଲା ସେହି ଖେଳ ପୁଣି

କାହିଁ ସେ ସାଥି ମେଳ

ବାହୁଡିଲେ ସଭିଁ ଯେ ଯାହା ବାଟରେ

ଛାଡି ଦେଇ ମୋତେ ନିର୍ଜନ ହାଟରେ |

ଏଠି ଭେଟ ହୋଇ ଭାବ ବିନିମୟ ପାଇଁ

ବେଳ ନାହିଁ ଜମା କାହା ପାଖରେ

ଯେତେ ସବୁ ଭାବ ଆଦାନ ପ୍ରଦାନ

ଚାଲି ଅଛି ପରା ଫୋନ ରେ |

ଭାରି କଷ୍ଟ ଲାଗେ ଯେବେ ସେ କଥା ଭାବିଲେ

ହୃଦୟରେ ମୋର ଧୂଆଁ କୁହୁଳେ 

ଅମାନିଆ ଏ ମନ ବହୁତ କାନ୍ଦେ

କିନ୍ତୁ ଯେତେ କାନ୍ଦିଲେ ବି ଏ ଆଖିରୁ ଲୁହ ନ ଝରେ |

ଆଖିରୁ ଲୁହ ଟିକିଏ ଝରିଲେ ସିନା

ସେ ଲୁହର ଧାର ମୋ ହୃଦଜ୍ୱାଳାକୁ ଲିଭେଇ

ମୋ ମନର କଷ୍ଟ ଦୂର କରନ୍ତା

ଆଉ କି ସେ ପିଲା ଦିନ, ପିଲା ମନ ଅଛି ଯେ

ଏଡିକି ଟିକିଏ କଥାରେ

ମୋ ଆଖିରୁ ପୁଣି ଲୁହ ଝରିବ |

ଆଉ ନାହିଁ ମର ସାହସ

କରିବାକୁ ଏ କଷ୍ଟର ସୟନ

ନୀରବେ ମୁଁ କେତେ ଡାକୁ ଅଛି ନିତି

ଫେରି ଆସନ୍ତା ସେ ପିଲା ଦିନ |