ପାର୍କର୍ ଆଉ ମୁଁ

ଜୀବନଟା ପରା ତୁଳନାରେ ଭରା,

ସହିବାକୁ ପଡ଼େ ଯେତେ ,

କ୍ଷମତାଠୁ ବେଶୀ କାର୍ତ୍ତବ୍ୟରେ ପେଷି,

ମିଳେନାହିଁ ମାନ ସେତେ ।

ଗୌଣ ରହେ ଗୁଣ ସୁନ୍ଦରତା ଟାଣ,

ଦେଖାଇ ନିଏ ସାବାସି ,

ହେଲେ ଆଭ୍ୟନ୍ତରେ କଠିନ ଶ୍ରମରେ,

ବହେ ସ୍ୟାହି ମୋର ବେଶୀ ।

କିବା ଦିନରାତି ଦେଶ ପ୍ରିୟା ପ୍ରୀତି,

ଆଖି ମଳି ହୁଏ କାମ ,

କ୍ୟାମେରା ଆଗରେ ଜାକଜମକରେ,

ଚୋରି କରିନିଏ ନାମ ।

ତିନିଶତ ବୋଲି ଆଜି ମନଖୋଲି,

ପକେଟେ ବୁଲଇ ହସି ,

ମୁଦ୍ରା ତିନିଗୋଟି ଖେଦ ମୁଁ ସାଉଁଟି,

ଘରକୋଣେ ରହେ ବସି ।

ମଳିମୁଣ୍ଡିଆରୁ ମହାକାଶ ଯାଏଁ,

ନିମିଷେ ହୁଏ ରଚନା ,

ହେଲେ ଆବୃତ୍ତିରେ ମିଳେନାହିଁ ସ୍ଥାନ,

ଦୂରେ ଥାଏ ତା' ସୂଚନା ।

ଓଜନ ବଢ଼ାଇ ଶଙ୍କା ଉପୁଜାଇ,

ଶୀର୍ଷେ ରହିଥାଏ ସଦା ,

ନିଜ ଉପସ୍ଥିତି ନ୍ୟୁନ ଦରଶାଇ,

ହେଉଅଛି ମୁହିଁ ବିଦା ।