ଓଡ଼ିଶା

ମୋ ଓଡ଼ିଶା ଭାରି ବଢିଆ

ମୋ ଭାଷା ଭାରି ଲଢ଼ୁଆ

ସୁନେଲି ସୂର୍ଯ୍ୟ କିରଣେ 

ଶାନ୍ତ ସକାଳ ର ଆରମ୍ଭ

ଶେଷ ହୋଇଯାଏ ରାତି ଚନ୍ଦ୍ର ଆଲୋକେ

ସଂଜ ବତୀ ରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ର ଆଗମନ

ଶିହରଣ ହୋଇଉଠେ ତନ ଓ ମନ

 ଆକର୍ଷିତ ହୁଅଇ ଜନ

ଦେଖି ମନଲୋଭା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ର ବିଭା

ମୁଁ ଓଡ଼ିଆ ବୋଲି କରେ ଗର୍ବିତ

ପାଞ୍ଜି ଦେଖାଠୁ ଆରମ୍ଭ କରି 

ପରବ ପର୍ବାଣୀ ମତୁଆଲ କରିଥାଏ ମନ 

ଅମାନିଆ ମନ ଖାଲି ଚାହେଁ ତା 

ଓଡ଼ିଆ ମାଟି ରେ ରହିଅଛି ବାସ୍ନା

ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ,ଅମାବାସ୍ୟା ,ତିଥି ର ରହିଛି 

ମର୍ଯ୍ୟାଦା

ଧାନ କଟା ର ଦୃଶ୍ୟ ଠାରୁ

ଅ କ୍ଷି ମୁଠି ର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ରତା

ପଖାଳ ,ବଡ଼ିଚୁରା,ଶାଗ ଭଜା ର ମଜା

ଜାଣିଛି ଯିଏ ,କହିଛି ସିଏ

ଗୁରୁବାର ର ଝୋଟି ଓ, ଚିତା

ଆମ ସଂସ୍କୃତି,ସଂସ୍କାର,ପରମ୍ପରା ଭାରି ନିଆରା

ଆମ ର ଜାତି ଓଡ଼ିଶା ଜାତି

ଆମରି ମାଟି ଓଡ଼ିଶା ମାଟି

ଇତିହାସରେ ରହିଛି ଚିହ୍ନ

ଅନେକ ବୀର ଗାଥା।

ଅନେକ ସ୍ତୁପ, ରହିଛି ସ୍ମୃତି ହୋଇ

ଏ ଇ ମାଟି ରେ ରହିଛି ଅନେକ କଥା

ଭାବିଲେ ଇଛା ହୁଏ ହେବାକୁ ବିରାଙ୍ଗନା

ବୀର ଦର୍ପ ର ସହ ଲଢ଼ି 

ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣାକ୍ଷର ରେ ଲିପିବଦ୍ଧ ହେବ ଯୁଗ ଯୁଗ ପାଇଁ

କହିଲେ ତା ସରିବ ନାହିଁ 

ଓଡ଼ିଶା ର ଗାଥା

ସେ ଆମ ପରିଚୟ

ଆମେ ଅଟୁ ତର ସନ୍ତାନ

ତା କାହାଣୀ ବିନା ଜୀବନ ଅଥୟ ।।