ନୀଳତ୍ପୋଳା

ଭାବନାରେ ଭାସି ଭାସି 

ଲାଗିଲି କୂଳରେ

ଆବର୍ତ୍ତ ଭଉଁରୀ ସବୁ

 ଚକା ଚକା ଘୂରେ ।

ଆମଞ୍ଚି ଗୁଣକ୍ଷୋଭ

ତଡିତ ବେଗରେ 

ନୀଳାର୍ଣ୍ଣବ କୂଳେ

ମିଳେ ମନର ତୀର ରେ ।

ନୟନ ସଜଳା 

ମୁଁ " ନୀଳତ୍ପୋଳା "

ରୁରୁ ପରି ଝୁରୁଥାଏ 

ଉଦରେ ଭରି କସ୍ତୁରୀ 

ଅତନୁ କି ହେବ ସମ,

ଏ ନୀଳ ଆଭାରେ 

ମନ ଆଭାରୀ।

ବାଢେ ପୁଷ୍ପ ଅଞ୍ଜଳୀ 

ମୁଁ " ନୀଳତ୍ପୋଳା "

ଜାଗ୍ରତ ଅନନ୍ତ କାଳ

ତୁମଠାବେ ଏ ଆତ୍ମନ

କାଳ କାଳ ବିତିଯାଏ

ମନ ନୁହେଁ ଆନମନ

ଆହେ ନୀଳ ନୀଳାଞନ

ମୁଁ ଧୂଳି ,ତୁମେ କାଞ୍ଚନ 

ତବ ପାଦେ ମୁକ୍ତିଧାମ 

ସହଜେ ମନ ଚପଳା

ମୁଁ " ନୀଳତ୍ପୋଳା "

ନୀଳକାନ୍ତ ତୁମେ 

ଧରା ନିମନ୍ତେ ଅୟସ୍କାନ୍ତ 

ଋଣୀ ଏ ପୃଥୀ 

ଆହେ ନୀଳ ଅମ୍ବୁଜ 

ତବ ଅଘ୍ରିଂ ଠାରେ

ଚିର ସମର୍ପିତ 

ସ୍ଥିର ହେଉ ଆତ୍ମ ଲୟେ 

ମୋ ସାରା ଜଗତ 

ସହଜେ ଅବଳା 

ମୁଁ " ନୀଳତ୍ପୋଳା "।