ନାରୀ ତୁ କେଉଁଁ ଧାତୁରେ ଗଢା

ସମୟ ସମୁଦ୍ରରେ

ସୁଖର ବୋଇତ ହରେଇ,

ମୁଁ ସାଜିଥିଲି

ସର୍ବହରା ସୌଦାଗର ।

ହାରାସ୍ ବନ୍ଦରରେ ହୃଦୟ

ହକାଳୁ ଥିବା ବେଳେ

ମନ ବେଳା ଭୂଇଁରେ

ଅଜାଣତେ ଆଙ୍କି ହୋଇଗଲା

ତୁମ ପାଦ ଚିହ୍ନ,

ପରଖୁ ପରଖୁ

ପ୍ରେମର ରୂପ ନେଲା ।

ତା' ପରେ

ଶଙ୍ଖାରିର ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ ବାକ୍ସରେ

ସାଇତା ଚୁଡି

ତୁମ ହାତରେ ରୁଣ୍ ଝୁଣ୍ ହୋଇ

ବାଜି ଉଠିଲା,

ଯେମିତି ଗଭୀର ସମୁଦ୍ରରୁ ଭାସି ଆସୁଥିବା ବତୀଘର ସତର୍କ ଘଣ୍ଟି ।

ମୋ ହାତର ସିନ୍ଦୁର ଟୋପା

ତୁମ ସିନ୍ଥି ଲାଲ୍ କରିଦେଲା ପରେ

ତୁମେ ମଙ୍ଗଳ ମନାସି ଚାଲିଲ,

ନିଃସଙ୍ଗ ଥିଲି

ମନ ଥିଲା ଆନମନା

ତୁମରି ଛୁଆଁରେ ଯେମିତି

ସମସ୍ତେ କହିଲେ ମୁଁ କାଳେ ଯୋଗଜନ୍ମା !

ତେଲ ଲୁଣର ମୋ ଅଭାବ

ସଂସାରକୁ ଚଳେଇ ନେଲ

ପତ୍ନୀ ପଣିଆର ପରାକାଷ୍ଟାରେ,

ମୋ ରୋଗିଣା ବୁଢା ବାପକୁ

ଅବହେଳା ନ କରି

ଆଦର ସେବା ଯତ୍ନରେ

ନିଜକୁ ନିୟୋଜିତ କରିନେଲ ।

ମାଆ ଆଖିକୁ ଦେଖା ଯାଏନି ବୋଲି ସକାଳ ,ସଞ୍ଜରେ

ଭାଗବତ ,ଗୀତା ପଢେଇ ଶୁଣାଉ ଥିଲ ସାଜିଥିଲ ତା ପାଇଁ କୁଳ ଲକ୍ଷ୍ମୀ,

ମୋ ଭାଇ, ଭଉଣୀ ପାଇଁ

ତୁମେ ଭାଉଜ ନ ହୋଇ

ମାଆ ସାଜିଥିଲ ।

ମୋ ରକ୍ତର ପ୍ରତିଛବି

ଦେଖିବା ପାଇଁ ମୁଁ

ଯେବେ ମନସ୍ତ କଲି

ପୁତ୍ର ସନ୍ତାନର ଜନକ ସଜେଇଲ,

ଆଦର ଯତନରେ ତୁମେ

ସଜେଇନେଲ ମୋ ଘର

ଯେମିତ ସରଗର ମାଟି ମଣ୍ତପ ।

ଇଚ୍ଛାଥିଲେ ବି ସଂସାର ଜଞ୍ଜାଳର

କୋଳହାଳ ଭିତରେ ଦିନ ସାରା

ଦୂରତାକୁ ସାଥି କରୁଥିଲେ,

ରାତି ହେଲେ ପୁଣି ଶୋଇବା ଶେଜରେ ହେଉଥିଲା ମନ ଦିଆ ନିଆ ।

ସେ ଦିନ ଦେହ ସାରା ଦରଜରେ

ଭରି ଯାଉଥିଲା

କ୍ଲାନ୍ତିକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଦେବା ପାଇଁ

ମୁଁ ଆଗୁଆ ଧରି ନେଇଥିଲି ବିଛଣା,

ରାତି ଗାଢ ହେଇଯାଇଥାଏ

ହଠାତ୍ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା

ତୁମକୁ ପାଇଲି ନାହିଁ

ମୋ ଆବଦ୍ଧ କୋଠରୀରେ !

ଦର ଆଉଜା କବାଟ

ରାତି ଅନ୍ଧାରରେ ସମସ୍ତେ

ନିଦ୍ରିତ ମୁଦ୍ରାରେ ରତ,

ଯେତେ ଖୋଜିଲି ପାଇଲିନି ।

ଅବଶୋଷରେ ଆଉଟୁ ପାଉଟୁ

ମନ ହେଉଥିଲା ବେଳେ

କାନରେ ତୋଳିନେଲି ସ୍ୱର,

ସ୍ୱର ଥିଲା ମୋର ଖୁବ୍ ଚିହ୍ନା

ଦେଖିଲି ଘରର ବାରିପଟୁ

ଭାସି ଆସୁଥିଲା ସେ ଶବ୍ଦ

ଗାଢ ଅନ୍ଧାର ରାତିକୁ

ମୁହଁ ଦିଶୁଥିଲା ଝାପ୍ସା ।

ସେ ଅନ୍ଧାର ଭିତରେ

ତୁମେ ଏକା ନଥିଲ

ଥିଲା ଆଉ ଗୋଟେ ଅଚିହ୍ନା ମୁହଁ

କାହା ବାହୁ ବନ୍ଧନରେ

ଭିଡି ହୋଇଥିଲ ତୁମେ

ପର ପୁରୁଷର ପ୍ରଶସ୍ତ ଛାତିରେ

ସଂଭୋଗର ସ୍ୱାଦ ସାଉଁଟୁ ଥିଲ ।

ଛିଃ !

ମୋ ଅଜଣାତରେ କେତେ ରାତି

ଏମିତି ତୁମେ କାଇଦାରେ

ଏରୁଣ୍ତି ଡେଇଁ.....!

ବାଃ..ବାଃ..ଶବ୍ବ

ନିଅଣ୍ଟ ପଡୁଥିଲା ତୁମ ନାରୀତ୍ୱକୁ

ବିଟପୀ,ବାରଙ୍ଗନା ସଜେଇବା ପାଇଁ....।

ମୋ ଆଖିରେ ଧୂଳି ଦେଇ

ଚୋରା ପିରତୀ କରୁ ନଥିବ

ଭାବି ନୀରବରେ ଚାଲି ଆସିଲି

ତାଗିଦ୍ ର ତଲୁଆର ଧରି

ଶାସନ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ,

ତୁମ ପାରିଲା ପଣିଆର ନମୁନା

ମୋତେ ସ୍ତବ୍ଧ କରିଦେଲା !!

ପରିଣତ ବୟସର ସଂସାର

ଉଜୁଡା ନଇର ଚୋରାବାଲି

ଏକଥା ତୁମକୁ ନ ବୁଝେଇ

ନିଜ ପିଠି ନିଜେ ଥାପୁଡେଇ

କହିଲି ....

"ନାରୀ ତୁ କେଉଁ ଧାତୁରେ ଗଢା ?"

ଦାଶରଥି ସାହୁ

କଳମ୍ବ/ଗଜାଂମ