ନାନାବାୟା ଗୀତରେ ଶୀତ

ଶୀତ ଆସିଛି

ବୈଶାଖର ଜ୍ୱାଳା,

ବର୍ଷାର ଶୀତଳ ଲୁହାବାଡ଼ ଡେ଼ଇଁ 

ବାସ୍ତାରିଛି ତାର କାୟା 

ଚାରିଆଡେ଼ ଦେଖ ଧୋବ ଧୂଆଁଳିଆ

କୁହୁଡ଼ିର ମାୟା । 

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଶୀତ ଜଡେ଼ଇ ଧରୁଛି,

ତେଣୁ କମ୍ୱଳ, ରେଜେଇ ତଳେ 

ଲୁଚିବାକୁ ମଣିଷ ଚାହେଁ ।

ସ୍ୱେଟର, ମଫୁଲର, ଟୋପି, ମୋଜା, 

ଜୋତା ପିନ୍ଧି ବାହାରକୁ 

ସତେ ଯେମିତି ଶୀତ ତାଙ୍କୁ ଗୋଟାପଣେ ଗିଳିଦେବ । 

ଏ ସମୟରେ ଆମ ଗାଁ ମୁଣ୍ଡ ରାମୁ 

ଚାହା ଦୋକାନରେ ଭାରି ଭିଡ଼

ଗରମ ଗରମ ଚାହା ପିଇ ଟିକେ ଉଷ୍ମ ଭରନ୍ତି । 

ଆଉ କିଏ କିଏ ବିକଳରେ 

ନିଆଁଜାଳି ଶୀତକୁ ଘଉଡ଼ାଇବାକୁ ଉଦ୍ୟତ କରି

ବସି ଦେହ ହାତ ଗୋଡ଼ ସେକା ସେକି କରି ଅନୁକରୁଥାନ୍ତି । 

ଶୀତ ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ପଶିବାକୁ ଉଦ୍ୟତ କରେ 

ହେଲେ ଶୀତକୁ ଯିଏ ବେଶୀ ଡ଼ରେ ତାକୁ ସେ ବହୁତ ଡ଼ରାଏ । 

ରଞ୍ଜନ, ଯିଏ ସବୁ ବେଳେ ଗୋଟେ କେନ୍ଦେରା ବଜାଇ

ଗୀତ ଗାଇ ଗାଇ ଭିକ ମାଗିବାକୁ ଆସେ 

ତାକୁ ତ କାହିଁ ଏତେ ଡ଼ରାଏନି ଶୀତ

କିନ୍ତୁ ତା ଆୱାଜ ଏହି ଶୀତରେ 

ଆହୁରି ସୁନ୍ଦର ଲାଗେ ।