ମୋର୍ ଜୀବନ୍ ଗୁଟେ ରଫ୍ ଖାତା

କେତେ ଲୋକ୍ କୁ ବିଶ୍ବାସ କରିଥିଲି

ହୁରୁଦ୍ ଭିତିରେ ବସେଇ,

ନାଇଁ ଜାନି ପାର୍'ଲି ସେମାନେ ଦିନେ

ଦେବେ ମତେ କନ୍ଧେଇ ।

ବିଶ୍ବାସ୍ ଥି ମୋର୍ ବିଷ୍ ଭରିଦେଲେ

କଅଲିଆ କଥା କହି,

ଯାହାକେ ଭି ନିଜର୍ ଭାବୁଛେ ମୁଇଁ

ସେମାନେ ହି ଦଗା ଦେଇ ।

ଦୁଇ ଦିନର୍ ମିଠା ସପନ୍ ଦେଖେଇ

ଥିସନ୍ ମତେ ହସେଇ,

କାମ୍,ବୁତା ତାକର୍ ସରିଗଲେ

ନାଇଁ ଚିହ୍ନି କହେସନ୍ ଭାଇ ।

 

ମୋର୍ ଦୁଃଖର୍ କଥାନୀ ସୁନାମି କହାକେ

କିଏ ବୁଝବା ରେ ମତେ,

କୁହୁଲି କୁହୁଲି ମନ୍ ଭିତିରେ ଜଲୁଛେ

କିଏ ଲିଭାବାରେ ସତେ ।

ଫଟା କପାଲ୍ ମୋର୍,ଫଟା ଟିନ୍

ଦିନେ ଦେଖାସନ୍ ଲାଲଟିନ୍,

ବାହାରି,ଭିତିରି ଯେନ୍ତା ପାର୍'ଲେ

ଠଗି ଆନୁଛନ୍ ରାଏତ୍ ଦିନ୍ ।

ରଫ୍ ଖାତା ଲେଖେ ଜୀବନ୍ କେ ମୋର୍

ଯିଏ ପାରୁଛେ ଲେଖୁଛେ,

ପଛେକା ହଜି ଗଲେ ,ହଜି ଯିବା

ଚିନ୍ତା ନାଇଁ କହୁଛେ ।

ମୋର୍ ଜୀବନ୍ ଗୁଟେ ରଫ୍ ଖାତା ହେଇଗଲା

ମନର୍ କଥା ମନେ ରହିଗଲା,

କାହାର୍ କାଣା ଦୋଷ୍ କରିଥିଲି ଯେ

ଖେଲନା ଭାବି ଖେଲିଗଲା ?