ଜୀବନ

ଯେତେ ଗାଧୋଇଲି ବି ଗଙ୍ଗା ପାଣିରେ

ଅପବିତ୍ର ମୁଁ ହୋଇଯାଉଛି

ଯେତେ ପିଇଲେ ବି ତୁଳସୀ, ଗଙ୍ଗା ପାଣି

ଅଛୁଆଁ ହୋଇ ରହିଛି ?

କେତେ ପୂଜା ପାଠ ହରେ ନାମ ଜପ

ସବୁଦିନ ମୁଁ କରୁଛି

ମନ୍ଦିର ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା

ମୋ ପାଇଁ ମନା ହୋଇଛି ?

ମଣିଷମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମୁଁ ଭିନ୍ନ

ଜାତିରେ ବୋଲାଏ ଛୋଟ

କୁହ ହେ ଈଶ୍ୱର ତୁମକୁ ପଚାରେ 

ମୁଁ କାହିକି ପାଏ କଷ୍ଟ ?

ତୁମେ ଗଢି ଅଛ ସାରା ବିଶ୍ୱ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ 

ଶୁଣିଅଛି ଏହି କାନେ

ସେ ସବୁକଥାକୁ ମିଛ ପରି ଲାଗେ 

ଭାବିଦିଏ ଯେବେ ମନେ l

କେମିତି କରିପାରିଲ ପାତର,ଅନ୍ତର 

ହୋଇ ତୁମେ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ 

କାହିଁକି ହେଲ ମୋ ପାଇଁ ଏତେ ନିର୍ଦ୍ଦୟ 

ମୋ ଜୀବନକୁ କରି ନଷ୍ଟ l

ମଣିଷ ହୋଇ ମଧ୍ୟ ତୁମ ଦରଶନ

ମୋ ପାଇଁ ଆକାଶର ଜହ୍ନ

ତୁମକୁ କେବେ ଖରାପ ଲାଗେ ନାହିଁ

ମତେ ଦେଇଥିବା ଜୀବନ?