ମଧୁର ବଚନ

ମଧୁର ବିନୟ ବଚନ।କହି ତୋଷିବ ଜନ ମନ ।।

ଭାଗବତ- ଜଗନ୍ନାଥ ଦାସ# ୧

****************

ଯାର କଥାରେ ବିଷ ଝରେ।ସର୍ବେ ରୁହନ୍ତି ତା'ଠୁ ଦୂରେ।।

ଯେ ଜନ ମିଷ୍ଟ ଭାଷା କହେ । ସ୍ନେହ ଆଦର ସେହି ପାଏ।।

ସତ୍ୟ ବଚନ ଯେ କହଇ। ଦୟା କ୍ଷମାକୁ ଆଚରଇ।।

ମନରେ ମିତ୍ର ଭାବ ରଖଇ। ପର ଆପଣା ନ ଭାବଇ।।

ଭୋକିଲା ଜନେ ଅନ୍ନ ଦେଇ।ରୋଗୀଙ୍କ ସେବା କରୁଥାଇ।।

ବୃଦ୍ଧ ବାଳୁତ ସମ ମଣି।ଯତ୍ନ କରଇ ମନ ଜାଣି ।

ବିପଦ ବେେଳେ ପାଖେ ରହି ।ଅବିରତେ ସାହା ହୁଅଇ।

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସମାନ ମଣେ।ଉଚ୍ଚ ନୀଚ ନ ଥାଏ ମନେ।।

କର୍ମ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କରୁଥିଲେ।ଜୀବନ କଟି ଯିବ ଭଲେ ।

ସକଳ ଜନ ହେଲେ ଖୁସି।ଆଶିଷ ପଡ଼ିବ ବରଷି ।

ଦୁଇ ଦିନର ଏ ଜୀବନ।ସବୁ ଅସାର ମୂଲ୍ୟହୀନ।

ମନେ ସୁମରି ବିଭୂ ନାମ।ମଣିଷ ଜନ୍ମ କର ଧନ୍ୟ ।

କର୍ମ ତପସ୍ୟା ପୂଣ୍ୟ ବଳେ।ମଣିଷ ଜନମ ଯେ ମିଳେ।

ନର ଦେହରେ ନାରାୟଣ।କରନ୍ତି ଲୀଳା ପ୍ରତିକ୍ଷଣ।

ତାଙ୍କ ଚରଣେ ଦେଇ ମନ। କରିଯିବା ସୁକର୍ମ ମାନ।।