ମା

ମା ହାତ ରନ୍ଧା ସୁଆଦ ଭାରି,

ତା କଥାବାର୍ତ୍ତା ଅମୃତ ପରି |

ମୋ ଓଦା ହାତ ଶିଂଘାଣି ଝାଳ,

ମା ପୋଛି ଦିଏ ପଣତେ ତାର |

ଆ ଧନମଣି ଡାକିଲେ ସିଏ,

ମୁଁ ଧାଇଁଗଲେ କୋଳକୁ ନିଏ |

ସେ କାଖେ ଧରି ଦେଖାଏ ଶଶୀ,

ମୋ ଗାଲ ଚୁମି ଦିଅଇ ହସି |

ଧୋ ନାନାବାୟା ଗୀତଟି ଗାଏ,

ତା କାନି ଢାଙ୍କି ଶୁଆଇ ଦିଏ |