ଲଣ୍ଠନ

ସାରା ଦୁନିଆଟା ଚକ୍ ମକ୍ କରେ

      ବିଜୁଳି ର ଆଲୋକରେ

ସାରା ସହର ଟା ନିଜକୁ ସଜାଏ

       ଆଲୋକ ର ରୋଷଣୀ ରେ ।।

ରାତି ସବୁ ଏଠି ଦିନ ପରି ଲାଗେ

        ତଥାପି ଲାଗେନା ଭଲ

ମାନେ ପଡେ ସେଇ ପିଲା ବେଳ କଥା

       ଅନ୍ଧାର ରାତିର ଡର । ।

ଅନ୍ଧାର ରାତିରେ ଆଇମା ପାଖେ

       କୁହୁକ ପେଡିର ଗପ

ଲଣ୍ଠନ ର ସେଇ ଧିମା ଆଲୋକ ଟା

      ମନେ ପଡେ ଆଜି ମୋର ।। 

ପିଲା ବେଳର ସେ ସ୍ମୃତି ସବୁ ଆଜି 

     ପ୍ରତିଛବି ଆଙ୍କେ ମନେ 

ଝଲସୁ ଥିବା ଏ ବିଜୁଳି ଆଲୋକେ 

    ହଜିଯାଏ ପିଲାଦିନ ।। 

ଛାଇ ଆଲୁଅ ର ଅନ୍ଧାର ରାତି ଟା 

     କେତେ କଥା ଆଙ୍କେ ମନେ 

ଅତୃପ୍ତ ଆତ୍ମାର ଅତୃପ୍ତ କାହାଣୀ

        ଆଇ ମା ପାଖେ ଶୁଣେ ।।

 ପିଲାବେଳ ର ସେ କଥା ସବୁ ଆଜି

       ମନେ ପଡେ ଭାରି ମୋର

ଫେରିଆସନ୍ତା କି ପିଲାବେଳ ମୋର

      ପୁଣି ସେ ପୁରୁଣା ଦିନ।।