କୁହ-ସଖା ଯାଅ ବୋଲି

ନିରୋଳାରେ ଏବେ ଭେଟୁଛି ତୁମକୁ

କହିବାକୁ ମନକଥା ,

ତୁମବିନା କୁହ ଆଉ କିଏ ଅଛି

ଯେ ବୁଝିବ ହୃଦ-ବ୍ୟଥା ।

କେଉଁ ଜନମରୁ ତୁମସହ ଭାବ

ଯୋଡ଼ି-ହୋଇଅଛି ମୋର,

କେ କହି ପାରିବ-କାହାକୁ ବା ଜଣା

ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କୁ ଯା' ଅଗୋଚର ।

ମହୀ ଭାରା ସିନା ଉଶ୍ୱାସିବା ପାଇଁ

ଅବତାର ନେଲି ଏଠି ,

ବହୁକାଳୁ କିନ୍ତୁ ତୃଷ୍ଣା ଥିଲା ଯାହା

ଏଇ ଧାମେ ଗଲା ମେଣ୍ଟି ।

ସତୀ ଶିରୋମଣି,ତୁମ ସଙ୍ଗ ଲଭି

ହୋଇଅଛି ମୁହିଁ ଧନ୍ୟ ,

ମରତେ ରଚିଛ ,ଭିନ୍ନ ବଇକୁଣ୍ଠ

କରିଛ ଯାତନା ଶୂନ୍ୟ ।

ହେ ପ୍ରାଣ ବାନ୍ଧବୀ,କେମିତି କହିବି

ଜଗତ କଲ୍ୟାଣ ଲାଗି ,

ତୁମଠାରୁ ଏବେ କିଛି କାଳ ପାଇଁ

ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ ଦୂରେ ଯିବି।

ଏସବୁ କେବଳ ଲୋକ ଦେଖାଣିଆ

ମୁଁ ଯେ ପିଣ୍ଡ ତୁମେ ଶ୍ଵାସ ,

ଯେଉଁଠାରେ ତୁମେ ସେହିଠାରେ ମୁହିଁ

ସଦା କରିଥାଏ ବାସ ।

ତୁମକୁ ତ ସବୁ ଜଣା ପ୍ରାଣେଶ୍ୱରୀ

ଆଉ କି କହିବି ଖୋଲି ,

ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ କାଲି ଗୋକୁଳ ତେଜିବି

କୁହ, 'ସଖା ଯାଅ ବୋଲି '।।

ବି. ନିରୁପମା

ମାମୁରିଆ, ଛେଣ୍ଡିପଦା,ଅନୁଗୋଳ।