କୁଆଁରୀ ବର୍ଷା

ବର୍ଷା ! ତାେ ଶୀତଳ ସ୍ପର୍ଶରେ 

ଭିଜେଇ ଦେ, ରଂଗେଇ ଦେ, ହଜେଇ ଦେ

କୁଆଁରୀ ମନ ମାେର ନାଚି ଉଠୁ

ଟିପ୍ ଟିପ୍ ତାେ ପହିଲି ବର୍ଷା ପାଣିରେ । 

ମାଟି ଗନ୍ଧରେ ଫୁଟିଯାଉ ଶତଧଳ ପଦ୍ମ

ବାଜିଉଠୁ ଶୁଭ ଶଂଖ ହୃଦୟର ନିବିଡତାରେ 

ଛୁଉଁ ଥିବି ଯେବେ ତାେତେ ମାେର କୁଆଁରୀ ପାପୁଲିରେ

ଆପଣାର ଆପଣାର ଲାଗୁଥିବୁ ହୃଦୟ କନ୍ଦର ରେ ।

ଖେଳୁଥିବି ନୈାକାର ଖେଳ

ମିଛ ନାୈକାରେ 

ସତର ଆହୁଲା ମାରି

ଡେଇଁଯିବି ନଦୀକନ୍ତ ସେପାର ।

ଅନୁଭବି ତାେତେ 

ଝରିପଡୁ ଅଶ୍ରୁ କେଇଧାର

ଦୁଃଖର ଲୁହ ବି ମିଶିଯାଉ 

ନିର୍ମଳ ଜଳରେ ତାେର ।

ଝଡିଯିବି ସବୁ ରାତ୍ରୀ ପାଇଁ 

ଝରିବ ଯଦି ଶ୍ରାବଣର ଧାର

ମାଟିର ଅତଳ ଗର୍ଭରେ ଲୀନ ହେବି

ସହିବି କେବଳ ପାଦର ଦରଜ ।