କୃଷକ

କୃଷକଟିଏ ମୁଁ ହଳ ଓ ଲଙ୍ଗଳ

ସଦା ମୋର ସହଚର

ମାଟି ମାଆକୁ ମୁଁ ଜୁହାର କରୁଛି

ସିଏ ମୋର ଆପଣାର ।

ତା ବକ୍ଷ ବିଦାରି ମୋ ଲହୁ ନିଗାଡି

ଫଳାଏ ତା ଦେହେ ସୁନା

ଖରା ବର୍ଷା ଶୀତ ନାହିଁ ମୋ ଖାତର

କୃଷକଟିଏ ମୁଁ କି ନା ।

ପାଗ ଯୋଗ ଦେଖି ଚାଷବାସ କରି

ବୀଜ ମୁଁ ବପନ କରେ

ଖତ ସାର ପାଣି ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି

ଗଛକୁ ଯତନ କରେ ।

ରୋଗ ପୋକ ସବୁ ଗଛରେ ଲାଗିଲେ

କରଇ ପରିଚାଳନା

ଠିକଣା ବେଳରେ ସବୁ କାମ କଲେ

ଗଛରେ ଫଳଇ ସୁନା ।

ନୂଆ ନୂଆ କଳ ବାହାରିଛି କେତେ

କରିବି ଉନ୍ନତ ଚାଷ

ମନରେ ଆସୁଛି କେତେ ନୂଆ ଆଶା

ଆସୁଛି କେତେ ବିଶ୍ବାସ ।

ଅଭାବୀ ସଂସାରେ ଚଳିବାକୁ ହୁଏ

ଯେନତେନ ପ୍ରକାରେଣ

ଯୋଜନା କରନ୍ତି ସରକାର କେତେ

ହେବ କୃଷକ କଲ୍ୟାଣ ।

ସଭିଙ୍କ ପାଟିରେ ପ୍ରଶଂସା ମୋହର

ଜୟ କିଷାନର ବାଣୀ

ଉଚ୍ଚାରନ୍ତି ସିନା ତୁଣ୍ଡରେ ସଭିଏଁ

ମୋ ହୃଦୟ ହୁଏ ହାଣି ।

କେଉଁ ବରଷ ହୁଏ ଧୋଇ କେବେ ବା

ମରୁଡ଼ିରେ ଖେତ ଯାଏ

ଉଧାର କରଜ ଶୁଝିବା ପାଇଁକି

ପଇସା ପାଖେ ନ ଥାଏ ।

ଖେତ ଯେଉଁ ବର୍ଷ ଭଲ ହୋଇଥାଏ

ହରଷ ହୁଏ ମୋ ମନ

ଫସଲ ନ ହେଲେ ହୁରୁଡେ ବରଷେ

ଘର ମୋ ହୁଏ ଉଚ୍ଛନ୍ନ ।

ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଠାକୁରାଣୀ କରିଲେ କରୁଣା

ଇନ୍ଦ୍ର ହୋଇଲେ ମୋ ସାହା

ସୁନାର ଫସଲ ହସିବ ଖେତରେ

ହସିବ ମୋ ମାଟି ମାଆ ।