କୋମଳମତି ଚାଟ

ବିଦ୍ୟା ମନ୍ଦିର, ବିଦ୍ୟାଳୟ

ଆଳୟ ମଧ୍ୟେ ଶ୍ରେଷ୍ଠାଳୟ ।

ଯେ ସ୍ଥାନେ ଗୁରୁ ପୂଜା ପାନ୍ତି ,

ଭକତ ଛାତ୍ର ମାନେ ହୁଅନ୍ତି ।

ବିଦ୍ୟା,ବିନୟ, ଭକ୍ତି ,ଭାବ ,

ସେଠାବେ ପୁଷ୍ପ ନଇବେଦ ।

ଉଚ୍ଚ ନିଚର ଭାବ ନାହିଁ ,

ଉଚିଷ୍ଠ ଆସିବ ବା କାହିଁ ।

ରୁଣ୍ଡ ହୋଇଣ ଏକ ଠାବେ ,

ଭୋଜନ କରନ୍ତି ସ୍ୱଭାବେ ।

ଏକ ଆରେକୁ ଛଡ଼ା ଛଢ଼ି ,

ମିଶାଇ ଭକ୍ଷନ୍ତି ଓଜାଢ଼ି ।

ଖେଳ କୁଦରେ ମାତି ଥାନ୍ତି ,

ଆନନ୍ଦ ମନେ ବିଚରନ୍ତି ।

ନିମିଷେ ମତାନ୍ତର ହୁଏ ,

ଆର ନିମିଷେ ତୁଟିଯାଏ ।

ସ୍ୱାର୍ଥ ଭାବଠୁ ଦୁରେ ଥାନ୍ତି ,

ନିସ୍ୱାର୍ଥ ପଣେ ବିଚରନ୍ତି ।

କୋମଳ ମତି କୋମଳାଙ୍ଗ ,

କୋମଳ ଅଙ୍ଗେ ରଙ୍ଗ ଭଙ୍ଗ ।

କିଭାବେ ବର୍ଣିବି ସ୍ଵଭାଵ ,

ଜେତେ କହିଲେ ତ ଅଭାବ ।

ଲେଖିଲେ ଲେଖୁଥିବ ସିନା ,

ସରିବ ନାହିଁ ତ ଭାବନା ।

କଳେବରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ,

କରୁଛି ଶେଷ ଏହି ଠାଇଁ ।

ଦୋଷ ମୋ ହୋଇଥିଲେ କିଛି ,

ମାର୍ଜନା କରିବ ମାଗୁଛି ।