କଲମ

କଲମ ସିଏ ଲେଖି ଚାଲିଛି

ଲେଖିବ ଯୁଗ ଯୁଗ

କେଉଁ କାଳରୁ କେତେ ନାମରେ

ବଦଳାଇ ତା' ବାଗ ।

ଗୁମ୍ଫା ପାହାଡ ଶିଳା ଉପରେ

ରହିଛି ଶିଳାଲେଖ

ନିହାଣ ମୁନ କଲମ ସାଜି

ରଖିଛି ତାର ଛାପ ।

ତାଳପତ୍ର ଓ ଭୂର୍ଜପତ୍ରରେ

ଲେଖା ଯେ କେତେ ପୋଥି

ଧାତୁ ତିଆରି ଲେଖନୀ ମୁନ

ହୋଇ କଲମ ସାଥି ।

ପର କଲମ ,କାଠି କଲମ

ଦୁଆତ କାଳି ନେଇ

ଲେଖି ଚାଲିଲେ ଭାବୁକ କବି

କଲମ ଜୋର ଦେଇ ।

ଝର କଲମ ଝରି ଆସିଲା

ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗ କାଳି

ସଭ୍ୟତାର ଅଗ୍ରଗତି ରେ

କଲମବାଜ ବୋଳି ।

ଡ଼ଟ୍ କଲମର ମଜା ନିଆରା

ସଭିଏଁ ହେଲେ ଖୁସି

ହାତେ ଲାଗେନି କାଳି ଟିକିଏ

ଲେଖି ଚାଲିଲେ ବେଶୀ ।

କଲମ ପଛେ ଯେମିତି ହେଉ

ଲେଖିବା ତା'ର କାମ

ଭାବନା, ଚିନ୍ତା ପରିପ୍ରକାଶେ

ତୁଟାଇଥାଏ ଭ୍ରମ ।

ବଜାୟରଖୁ କଲମ ତାର

କଲମ ଜାରି ରହୁ

ଜନ ହିତରେ, ଦେଶ ହିତରେ

ବିଶ୍ବ ହିତରେ ଥାଉ ।