କିଏ ବୁଝିବାକୁ ନାହାନ୍ତି

ପୁଅପିଲାଟିଏ ଖୁସିରେ ଥାଏ

        ମାଆ ବାପାଙ୍କର ପାଖେ

ଚାଲିବା ଖେଳିବା କହିବା ବଞ୍ଚିବା

        ମାଆ ବାପାଙ୍କ ଠୁଁ ଶିଖେ ।

ମାଆ ବାପା ନିଜ ଦାଇତ୍ୱ ଭାବି

        ବୋହୁ ଟିଏ ଆଣିଦେଲେ

ସେହିଦିନ ଠାରୁ ନିଜର ପୁଅକୁ

         ଅନ୍ୟ ହାତେ ଟେକିଦେଲେ ।

ମାଇପ କହିଲା ମୋ ଘଇତା ବୋଲି

           ମା କହେ ମୋର ପୁଅ

ବିଚରା ପୁଅ ଟା ହନ୍ତସନ୍ତ ହେଲା

            ଆଖିରୁ ଗଡେଇ ଲୁହ ।

ମାଇପ କହୁଛି ମୋ ଘଇତା ଟା

         ମାଆ ବୋଲ କରା ହେଇଛି

ମାଆ କହୁଅଛି ମୋ ପୁଅଟା

          ମାଇପ କଥାରେ ନାଚୁଛି ।

ପୁରୁଷ ବାପୁଡା ରୋବର୍ଟ ଭଳିଆ

          ଏଣେ ତେଣେ ଘୁରି ବୁଲୁଛି

ଏଣେ ବ୍ରହ୍ମହତ୍ୟା ତେଣେ ଗୋ ହତ୍ୟା

             କଣ କରିବ ଭାବୁଛି ।

ବାପା ମାଆ ଭାଇ ଭଉଣୀ ଓ ସ୍ତ୍ରୀ

           ପୁଅକୁ ହିଁ ଦୋଷ ଦିଅନ୍ତି

ପୁରୁଷ ବାପୁଡା ମନେ ମନେ କାନ୍ଦେ

          ତାର ଦୁଃଖ କେ ନଦେଖନ୍ତି ।

ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟିଏ ପାଟିକରି କାନ୍ଦେ

           ଗାଁ ଲୋକ ସବୁ ଜାଣନ୍ତି

ପୁରୁଷ ବାପୁଡା ମନେ ମନେ କାନ୍ଦେ

             କିଏ ବୁଝିବାକୁ ନାହାନ୍ତି ।