କିଛି ସ୍ମୃତି କିଛି ଅନୁଭୂତି

ସୁଖ ଦୁଃଖର ସାଥି ତୁମେ ସ୍ମୃତି ଅନୁଭୂତି

ପାଖେ ପାଖେ ଥାଅ ଛାଇ ଆଲୁଅ ପରି

ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ନିଭାଉଛ

ଲାଗେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚନ୍ଦ୍ର ପରି I

ନିଜକୁ ଭାବିଲେ ସୁଖରେ ତୁମକୁ (ସ୍ମୃତି )

ଅନୁଭୂତି ଥିଲା କେତେ ମଧୁର

ବର୍ଷ ପରେ ବର୍ଷ ଜୀବନେ ଅତୀତ

ସ୍ମୃତି କହେ ଏ ତା କୃତଜ୍ଞତା ର I

ବିଦାୟ କାଳରେ ଦୁଇ ହଜାର ତେଇଶି

ଭରିଛି ଜୀବନେ ଅନେକ ସୁଖ ଓ ଦୁଃଖ

ଅନୁଭୂତି ସବୁ ତାର ସ୍ମୃତି ହେଇ ଗଲା

ଭାବନାରେ ମିଳେ ଅଛି ସେ ପାଖ I

ସରଳ ନଦୀ ପରି ବହି ଚାଲିଛ ଦୁହେଁ

ସମୟର ସାଥେ ସାଥେ ପାଦ ମିଳାଇ

ନିଦାଘରେ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ପ୍ରଖରେ ତୁମେ

ଶୋଷିଲା ଚାତକ ପ୍ରାଣ ଦେଇଛ ଭିଜାଇ I

କେତେ ଅନୁଭୂତି ନେଇ ସ୍ମୃତି ଆସିଛ ପୁଣି

ଶ୍ରାବଣ ର ଜଳ ଧାରରେ...

ବ୍ୟାକୁଳ କୃଷକ ହୃଦୟେ ଭରିଛ ପୁଣି 

ଶୁଷ୍କ ଭୂଇଁ ର ସବୁଜିମାରେ  I

ଫଗୁଣର ରଙ୍ଗ ସାଥେ ଖେଳିଛ ତୁମେ

ଆମ୍ବ ବଉଳର ମହକ ମେଲାଇ

ଅନୁଭୂତି ଜାଗେ କୋଇଲିର ଅତୀତର

କୁହୁ କୁହୁ ସ୍ମୃତି ତାର ହଜିଥିବା ବସନ୍ତର I

ଶୀତର କାକର ବିନ୍ଦୁରେ ଆଣିଛ କେତେ

ଦହଜ ଶୀତର ପ୍ରକୋପ ଅନୁଭୂତି

ସ୍ମୃତି ହୋଇ ରହିଛି ସେ ଅତୀତର

ପୁଣି ନେଇ କିଛି ନୂଆ ଅନୁଭୂତି I

ଗ୍ରୀଷ୍ମ ବର୍ଷା ଶୀତ ବସନ୍ତରେ

ଥାଅ ତୁମେ ସାଥି ହୋଇ.....

ଦୁଃଖ-ସୁଖ ହସ-ଲୁହ ସବୁ ଅନୁଭୂତିରେ 

 ଦେଇ ଥାଅ ତୁମେ ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି I।