କି ବା ତାଙ୍କର ଦୋଷ

ଆସିଗଲେ ବାବା ମାରିବେ ଡ଼ାବା

ସଭିଙ୍କୁ ଭକୁଆ କରିବେ

ନିଜକୁ ନିଜେ ଭଗବାନ କହି

ରାସଲୀଳା ପୁଣି କରିବେ ।

ସିମେଣ୍ଟ ଗାଈରୁ ଖିର କାଡିବେ

ଆଣ୍ଠୁଆ ଗୋପାଳ ହୋଇବେ

ମାନ୍ୟବର ମାନ୍ୟଵର କହି

ବଡ଼ ବଡ଼ କଥା କହିବେ ।

ରଙ୍ଗ ମହଲରେ ନାନା ରଙ୍ଗ କରି

ରାଜ ଉଆସରେ ରହିବେ

ବିଳାସ ବ୍ୟସନେ ଜୀବନ କଟେଇ

ଭକ୍ତଙ୍କର ମନ ମୋହିବେ ।

ଆମେ ତ ଭକୁଆ ତନ ମନ ଦେଇ

ଭଗବାନ ବୋଲି ମାନିବା

ନିଜ ବାପା ମା'ଙ୍କୁ ପଛରେ ପକେଇ

ବାବାଙ୍କ ପଛରେ ଧାଇଁବା ।

ଆମେ ତ ଶିଖିତ ପାଠ ଶାଠ ପଢି

ଭଗବାନ ବୋଲି ମାନିବା

ତାଙ୍କୁ ଦୋଷ ଦେଇ କି ଲାଭ ଅଟଇ

କା' ଆଗେ ଯାଇ କହିବା ।

ଚାଲି ଜାଣୁନାହୁଁ ଝୁଣ୍ଟି ପଡୁଅଛୁ

କହୁଛୁ ବାଟର ଦୋଷ

ଆମେ ତ ସମସ୍ତେ ବାବା କହିଲେ

କିବା ତାଙ୍କର ଦୋଷ ।