ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ

ଭୋଦୁଅ ଆସିଲେ ଝିଅ ମେଳି ମେଳି 

  ସାହିରେ କରନ୍ତି ସଭା, 

କେଉଁଠି ପୂଜିବା ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ଙ୍କୁ 

  ବଢାଇ ଅଞ୍ଚଳ ଶୋଭା ।

ପୁଅ ସହଯୋଗ କରନ୍ତି ଆଦରେ 

  ମଣ୍ଡପ ଉଠଇ ହସି, 

ନଟା ବାଦଲ ର ଦୃଶ୍ୟେ କେଉଁଠାରେ 

   ମାଆ ପୂଜା ପାଏ ବସି।

ନାନା ଜାତି ଫୁଲ ତୋଳି ପ୍ରଭାତରୁ 

   ଝିଏ ଯାନ୍ତି ଜଳାଶୟ, 

ସ୍ନାନସାରି ଫୁଲ ଡଲାରେ ମାଆଙ୍କୁ 

   ଡକାନ୍ତି ନିଜ ନିଳୟ ।

ନିଜ ପୂଜା ପିଢେ ମାଆଙ୍କୁ ସଜ୍ଜାଇ 

   ଦିଅନ୍ତି ଭକତି ଅର୍ଘ୍ୟ, 

ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ଙ୍କୁ ଖୁଦ ମୁଠେ ଦେଲେ 

   ଗୁହାରି ଶୁଣନ୍ତି ଆଗ ।

ସଞ୍ଜ ନଇଁ ଗଲେ ଘିଅ ଦୀପ ଜାଳି 

  ବସନ୍ତି କନିଆଁ ଗଣ, 

ସ୍ଵରେ ଭାବ ରଖି ମାଆଙ୍କ ମହିମା 

   ପଢୁଥାନ୍ତି ଜଣଜଣ ।

କେଉଁ କାଳୁ ଏହି ପୂଜା ଚାଲିଅଛି 

   ଭାଇଙ୍କ ମଙ୍ଗଳ ଚିନ୍ତି, 

ବେନି କେନା ସିଏ ଗୋଟିଏ ବୃକ୍ଷ ର 

   ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଭରା ମତି ।

ଉତ୍କଳ ମାଟିରେ ସତ୍ୟ ସନାତନ 

   ଭେଇଛନ୍ତି ପର୍ବ ଯେତେ, 

ଭକ୍ତି ଆରାଧନା ଭାବ ଚେତନା ରେ 

    ଶାନ୍ତି ଭରିଥାଏ ଚିତ୍ତେ ।

ମାଆ ମଙ୍ଗଳା ଯେ ତଅପୋଇ ପାଇଁ 

  ହୋଇଲେ ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ, 

ମାଟି ଭାଲୁକୁଣି ଜୀବନ ପାଆନ୍ତି 

  ଭାବ ଭକ୍ତି ଅର୍ଘ୍ୟ ଘେନି ।

ଭାଦ୍ରବ ମାସର ପ୍ରତି ରବିବାରେ 

   ଏହି ପୂଜା ହୋଇଥାଏ, 

ଶେଷ ପାଳି ନିଶା ଅର୍ଦ୍ଧ ପାର ହେଲେ 

   ଜଳେ ବିସର୍ଜନ୍ତି ଝିଏ ।

ଦୁଇ ଭାଲୁକୁଣି ହେଲେ ଭେଟାଭେଟି 

   ପୋଖରୀ ତୁଠରେ କଳି, 

ଆମ ଭାଲୁକୁଣି ସରଗ ସୁନ୍ଦରୀ 

  ତୁମ ଭାଲୁକୁଣି କାଳି ।

ବାପଘରୁ ଝିଅ ଓଷା କରିଯାଏ 

  ଶାଶୁଘରେ କରେ ବ୍ରତ, 

ସ୍ଵାମୀ ସନ୍ତାନଙ୍କ ମଙ୍ଗଳ ନିମନ୍ତେ 

   ରହିଣ ଉପାସ ସେତ ।

ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ଙ୍କୁ ପୂଜା କଲା ଦିନୁ 

    ମାଆ ମଙ୍ଗଳା ତା ସାହା, 

ଶାଶୁଘରେ ତା'ର ହୁଏ ଜୟକାର 

  ଧରି ଚାଲେ ଧର୍ମ ରାହା ।