ଖେଳ ବନାମ ଜୁଆଖେଳ

ସଂଗଠିତ ଦଳେ   ଶତ୍ରୁତା ବଦଳେ

କି ସୁନ୍ଦର ଭାଇଚାରା

ଖେଳ କସରତେ   ସିନା ଏ ମରତେ

ମୈତ୍ରୀ ଏକତାର ଧାରା ।

ରାଜ୍ୟଯାକ ପିଲା  ସାହି ଗ୍ରାମ ଜିଲ୍ଲା

ସ୍ତରରେ ହୁଅନ୍ତି ଦଳ

ଜୟ ପରାଜୟ    ପାଇଁ ନାହିଁ ଭୟ

ଖେଳନ୍ତି ଖଟାଇ ବଳ ।

ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ସ୍ତରେ   ଜିତିଗଲା ପରେ

ଜାତୀୟ ସ୍ତରରେ ଖେଳି

ବିଶ୍ବମଞ୍ଚେ ଯାଇ    ସୁସମ୍ମାନ ପାଇ

ଆନନ୍ଦେ ହୁଅନ୍ତି ମେଳି ।

ଯେତେ କିସମର   ଖେଳର ସମର

ସବୁଠାରେ ଥାଏ ପ୍ରୀତି

ସଦ୍ଭାବେ ତନ୍ମୟ  ହେଲେ ସମନ୍ୱୟ

ଗଢି ଉଠେ ମନ ଜିତି ।

କିନ୍ତୁ ଖେଳ ଏକ   ବିଡମ୍ବନା ଦେଖ

ବିପରୀତ ଯା'ର କାମ

ଜୁଆଖେଳ ନାମେ ଯାହା ପରିଣାମେ

ସମାଜେ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ଆମ ।

ଜଣେ ଜିତିଗଲେ ଅନ୍ୟ କେହି ଭଲେ

ସହିବାକୁ ହୁଏ କ୍ଷତି

କାହା ସର୍ବନାଶ    ପୂରାଏ ମନାସ

ରାତାରାତି ଲକ୍ଷପତି ।

ପଇସାର ନିଶା  ଯୋଗୁଁ ବଢେ ଈର୍ଷା

ଦ୍ବେଷଭାବ ସିନା ଭରେ

ନରଖିବ ଦ୍ଵନ୍ଦ ବାଛି ଭଲମନ୍ଦ

ବିଚାର କରିବ ଥରେ ।