କବିର ଭାବନା

କବିର ଭାବନା ଭାରି ଅନାବନା

ପର୍ବତେ ଫୁଟାଏ ଫୁଲ

ପ୍ରକୃତି କୋଳରୁ ଧରେ ସେ ଚପଳା

ସିଂହକୁ ବି କରେ ଗେଲ ॥

କବି ସଂଯୋଜକ କବି ବିଯୋଜକ

କବି ସାରସ୍ଵତ ସାଧକ

କବି ସଂଗଠକ କଳ୍ପନା ବିଳାସି

ସଂସ୍କୃତିର ପୃଷ୍ଠପୋଷକ ॥

ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ପିପାସୁ ପ୍ରେମେ ମସ୍ ଗୁଲ୍

ଆଙ୍କେ ସେ ରଙ୍ଗିନ୍ ଛବି

ବିରହ ଜ୍ୱାଳାକୁ କରି ଜ୍ୱାଳାମୟୀ

କରେ ପ୍ରଶମିତ କବି ॥

ମରେ ନାହିଁ କବି କବିର କବିତା

କବି କାଳଜୟୀ ସ୍ରଷ୍ଟା

କବି ସଂସ୍କାରକ କବି ବିସ୍ଫୋରକ

ସମାଜର ଦିଗ ଦ୍ରଷ୍ଟା ॥

ତେଲ ଲୁଣର ସଂସାର ଭିତରେ

ଥିଲେ ଯେତେ ଅସୁବିଧା

ନଥାଏ ଶୋଚନା କବିର ମନରେ

ସାଧନାରେ ରତ ସଦା ॥

ସମାଜ ଉତ୍କର୍ଷେ ଆଲୋକ ବର୍ତ୍ତିକା

ଜାଳି ଜଳିଥାଏ କବି

ଘେନ ପ୍ରଣିପାତ ହେ ଜାତି ନମସ୍ୟ

ନବ ଆଲୋକର ରବି ॥