କବି କଳ୍ପନାର ତୂଳୀ

ଏ ସାରା ସୃଷ୍ଟିର ଚିତ୍ରକର ତୁମେ

କବି କଳ୍ପନାର ତୂଳୀ

ବିଶ୍ୱ ପରଦାରେ ଭଳି ଭଳି ରଙ୍ଗ

ସତେକି ଦେଇଛ ଢାଳି |

ସବୁଜ ଧରଣୀ ଘାସ ଗାଲିଚାରେ

ଶୁଭ୍ର କାକର ବିନ୍ଦୁ

ସୁଉଚ୍ଚ ପାଦପେ ପକ୍ଷୀର କାକଳି

ମନ ଛୁଆଁ ନୀଳ ସିନ୍ଧୁ |

ମେଘୁଆ ଆକାଶେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ତୁମେ

ଶ୍ରାବଣର ବାରି ଧାରା

ତୁମେ ପ୍ରାଣୟରେ ପ୍ରୀତିର ଝଲକ

ସ୍ୱପ୍ନିଳ ମଧୁଝରା |

ଶୀତୁଆ ସଞ୍ଜରେ ତୁମେ ତ ବହୁଛ

ସୁଶୀତଳ ବାଆ ହୋଇ

ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଗ୍ରୀଷ୍ମରେ ତୁମେବି ଝରୁଛ

ଅଗ୍ନିର କଣିକା ନେଇ |

ଦେଇଛ ମାନବେ ଦୁର୍ମୁଲ୍ୟ ଜୀବନ

ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବୋଲି ଯାହା କୁହ

ସମସ୍ୟା ବହୁଳ ଜୀବନ ଜୀବିକା 

ସଂସାରର ମାୟା ମୋହ |

ଏତିକି ମାଗୁଣି ଜଗତ ଠାକୁର

ତୁମ ଶ୍ରୀପୟରେ ମୋର

ମୁକ୍ତି ଦିଅ ପ୍ରଭୁ ଏ ମର ସଂସାରୁ

ମରୀଚିକା କରି ଦୂର |