କାମନାର ବିନାଶରେ ଦୁଃଖର ବିନାଶ

ଏ ଜୀବନଟା ଏକ କ୍ଷଣସ୍ଥାୟୀ ଅଟେ

ମିଛ ମାୟାର ସଂସାର  

ପ୍ରକୃତ ଜୀବନ ମୂଲ୍ୟ କେ ବୁଝିଛି

ବୁଝି ପାରିଛି କି ଏ ନର।

ଘର ଦ୍ୱାର ଧନ ରତ୍ନ ସବୁ କିଛି

ଏ ପାର୍ଥିବ ଜଗତରେ 

ପାଇବାର ଆଶା ନିରାଶ ହୋଇଲେ

ଦୁଃଖର ପାହାଡ଼ ଆସେ।

ଅନ୍ୟ ପ୍ରତି ମଧ୍ୟ ଈର୍ଷାନ୍ୱିତ ହେବା

ଈର୍ଷାର ଅଗ୍ନିରେ ଜଳିବା  

ସେହି ଜ୍ୱଳନରେ ଛାରଖାର ହୁଏ

ଅଜ୍ଞାନ କିବା ବୁଝିବା ।

ମାୟା ମୋହ ଛାଡ଼ି ଗୌତମ ବୁଦ୍ଧ

ସଂସାର ବିରାଗୀ ହେଲେ 

କପିଳବାସ୍ତୁରେ ଭ୍ରମଣ କାଳରେ

ଜରା ଗ୍ରସ୍ତ ରୁଗଣ ବ୍ୟକ୍ତି ଦେଖିଲେ ।

ଶବ ଦେଖି ମନେ ଦୁଃଖ ଯାତ ହେଲା

ଏଇଥିରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବା ପାଇଁ 

ଏକ ଧର୍ମ ଏକ ଦର୍ଶନ ଭିତରେ

ବିଶ୍ୱାସ ପରମ୍ପରା ଜନ୍ମାଇ।

କାମନାର ବିନାଶରେ ଦୁଃଖର ବିନାଶ

ଜ୍ଞାନ ପ୍ରାପ୍ତି କହୁଥିଲେ 

ନୂତନ ଆଲୋକ ଦିଗଦର୍ଶନରେ

ଏ ସଂସାରକୁ ଜ୍ଞାନ ଦେଲେ।

କାମନା ଆଶାକୁ ମନରୁ ତେଜିଲେ

ଦୁଃଖ କି ଆସିବ ଆଉ 

ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ବିଚାର ସର୍ବ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅଟେ

ସବୁରି ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱରେ ସେ ମହାବାହୁ ।