କାମ

ମୁଁ ଗୋଟିଏ କୃଷକ ପିଲା କାମକୁ ନାହିଁ ଡର

ଦିବସ ରାତି କାମରେ ମାତି ନଥାଏ ମୋତେ ତର |

ବାଳ ତପନ ସୁନା କିରଣ ଛୁଇଁବା ଆଗୁ ଧରା

ନିଇତି ମୁହିଁ ଶେଯରୁ ଉଠେ ଅଳସ ନାହିଁ ପରା |

ନିତ୍ୟ କରମ ସାରି ଵହନ ଗୁହାଳ ସଫା କରେ

ବଳଦ ଗାଈ ଖାଇବା ଦେଇ ପଖାଳ କଂସା ଧରେ |

ବୁଲାଏ ହଳ ଧରେ ଲଙ୍ଗଳ ମଧ୍ୟାହ୍ନ ପରିଯନ୍ତ

କରଇ ଚାଷ ମାରଇ ଘାସ ବୁଣଇ ବିଲେ ଖତ |

ଗାଧୁଆ ପରେ ଭୋଜନ କରେ ଗୋରୁଙ୍କ ଯତ୍ନ ନିଏ

କୁଣ୍ଡା ତୋରାଣି ଘାସକୁ ଆଣି ତାହାଙ୍କ ମୁଖେ ଦିଏ |

ଅପରାହ୍ନରେ କେଦାରେ ଧାଏଁ ପୁଣି କରଇ କାମ

ମାଟି ମଣିଷ ମାଟି ସହିତ ଜଟିତ ମୋର ନାମ |

ପଶ୍ଚିମେ ରବି ଯାଆନ୍ତେ ଡୁବି ଅନ୍ଧାର ଆସେ ଘୋଟି

ଚନ୍ଦ୍ରମା ସହ ବିରାଜେ ନଭେ ତାରକା କୋଟି କୋଟି |

ସଂଜରେ ପଢ଼େ ଭାଗବତ ମୁଁ ଦେଉଳେ ପୂଜେ ଦିଅଁ

ନ୍ୟାୟ ଦେବାରେ ଗାଆଁ ସଭାରେ ସଭିଙ୍କର ମୁଁ ପ୍ରିୟ |

ଭାରି ସରଳ ନିରାଡ଼ମ୍ବର ଜୀବନ ନିଏ ବାହି

ପାଞ୍ଚ ପରାଣୀ କୁଟୁମ୍ବ ବୋଝ ବୋହି ମୋ ଦୁଃଖ ନାହିଁ |

ଧାନ ଗହମ ମାଣ୍ଡିଆ ଆଖୁ ରବି ଫସଲ କରେ

ପନିପରିବା ବରଷ ସାରା ଫଳାଏ କ୍ଷେତପରେ |

ମୁଣ୍ଡ ଝାଳକୁ ତୁଣ୍ଡରେ ମାରି ନିତି ମୁଁ ଖଟୁଥାଏ

ଜୟ କିଷାନ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଆହ୍ୱାନ ଗାଇ ଆନନ୍ଦ ପାଏ |

ନିଜ ଅର୍ଜିତ ଫସଲ ବିତ୍ତ ନିଜେ ମୁଁ ଖାଇଥାଏ

ବଳକା ହେଲେ ହାଟରେ ବିକି ଦୁଇ ପଇସା ପାଏ |

ଅଭାବ ମୋର ସୁସହଚର ଦୁଃଖ ମୋହର ମିତ

ଦୀପ ପରିକା ନିଜେ ଜଳିକା ସାଧେ ଜଗତ ହିତ |