କାଗଜ

ସାଦା କାଗଜର ଗୋଟିଏ ପୃଷ୍ଠା

ହାତେ ଧରାଇଛି ଭାଗ୍ୟ ବିଧାତା

ସେ ସାଦା କାଗଜେ ଲେଖା ହୁଅଇ

କି କର୍ମେ ବିତିଛି ଜୀବନ ଏଇ ॥

ନିଜର କର୍ମ କୁ ଲେଖିବା ପାଇଁ

ଲେଖନୀ କି ସ୍ୟାହୀ ଲୋଡାତ ନାହିଁ

ବିବେକ ଲେଖନୀ ମନ ସ୍ୟାହିରେ

ଲେଖଇ ବିଧାତା ସେ କାଗଜରେ ॥

ଏପାଖେ ପୁଣ୍ୟକୁ ପାପ ସେପାଖେ 

ଲେଖଇ ବିଧାତା ନଛାଡେ ଟିକେ

ଜନ୍ମରୁ ମରଣ କରେ ହିସାବ

କେତେ ପାପ କେତେ ପୁଣ୍ୟର ଭାବ ॥

କାଗଜରେ ଦୁଇ ପାଖର ଲେଖା

ପାପ ଅଧିକା ନା ପୁଣ୍ୟ ଅଧିକା

ଶେଷରେ ବିଧାତା ହିସାବ କରେ

କେତେ ପାପ କେତେ ପୁଣ୍ୟ ଭାଗରେ ॥

ନେଇ ଭାଗଶେଷ ଭାଜ୍ୟ ଜାଗାକୁ

ଶୂନ କରିଦିଏ ଭାଗଶେଷକୁ

ଆଉଥରେ ନୂଆ ହିସାବ ପାଇଁ

ସାଦା କାଗଜଟେ ଦିଏ ଧରାଇ ॥