ଜଙ୍ଗଲ କଟା

 କୁନି ଝିଅଟି ଉଠି ଝଅଟି 

     ଚାଲିଲା ବୁଲିବାକୁ 

କଅଁଳ ଖରା ଦେହକୁ ପରା 

   ଦିଏ ଭିଟାମିନ୍ ଘ ଆମକୁ ।

ମନ ଖୁସିରେ ନାଚି ମଜାରେ 

    ବାଟରେ ଗଲା ବେଳେ 

ଦେଖିଲା କୁନି ପକ୍ଷୀ ସାବକ 

  ପଡିଛି ଡଷ୍ଟବିନିରେ ।

ପାଖକୁ ଗଲା ଆଉଁସି ଦେଲା 

   ଦେହକୁ ତାର କେତେ 

ଶୀତରେ ଥରେ ନକହି ପାରେ 

    ମନକଥା ଟି ସତେ ।

ଧାଇଁ ଆସିଲା ଉଡି ଉଡିକା

   ଲୋଟଣୀ ପାରା ପାଶେ 

କହିଲା ଝିଅ ମଣିଷ ଭାଇ 

     ଜୀବନ ଆମ ନାଶେ ।

ଗଛ କାଟିଲା ବସା ନହେଲା 

    ଲୁଚିଲୁ ଏଣେତେଣେ 

କୁନି ସାବକ ମାଆଟି ତାର 

   ବସା ନ କରେ ବଣେ ।

ଜଗାଇ ଦେଇକହିଛି ଭାଇ 

  ନଜର ଟିକେ ରଖ 

ଆସିଲେ କିଏ ଡାକିବ ମୋତେ 

  ନଯିବେ ପିଲା ପାଖ ।

ଅଳିଆ ଡବା ରାତିରେ ଏହି 

   ପିଲାଙ୍କ ପାଇଁ ବସା 

କୁନି ଝିଅଟି ମାମୁନୀ ଆମ 

    ମନେ ଆଣିଲା ରୁଷା ।

କହିଲା ଆଜି ସାଙ୍ଗ ମାନଙ୍କୁ 

   ଏକାଠି ସବୁ ହୋଇ

ଜଙ୍ଗଲସଫା ନହେବ ଆମ 

    କଥା ଦେଉଛି ମୁହିଁ ।

ଦେଖି ଲ ପିଲା ମାମୁନୀ ଆମ 

   କେଡେ ସୁନ୍ଦର ପିଲା 

କୁନି ସାବକ ମୁହରେ ହସ 

    ତାହାରି ପାଇଁ ଥିଲା।