ଜୀବନ....ଯେମିତି!

"ଜୀବନ" ମାତ୍ର ତିନୋଟି ଅକ୍ଷର

କିନ୍ତୁ ନିହାତି ଏକ ଅଛିଣ୍ଡା-ଅବୁଝା ଗଣିତ

କାହା ପାଇଁ ଆଲୁଅ ଫୁଆରା ତ

କାହା ପାଇଁ ଅନ୍ଧାର ର କାଳ ରାତି

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ସାତ ରଙ୍ଗ କିମ୍ବା ଲିଭି ଯାଇଥିବା ଦୀପର ସାଳିତା।

ସେପାଖରେ କାହା ପାଇଁ

ଉଦିତ ସୂର୍ଯ୍ୟର ରାଗ

ଉତ୍ସବ ରଙ୍ଗ ଭିତରେ ଚିକମିକ ତାରା ପରି

ଏପାଖ ରେ ସବୁ କିନ୍ତୁ

ନିସ୍ତବ୍ଧ- ଶୁନ ସାନ

ଫଟା କପାଳ ର, ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଥିବା କାଚ ଘର ପରି -1-

କାହା ପାଇଁ ଜୀବନଟା

ଉଡନ୍ତା ପକ୍ଷୀ ସମ

ଆଲ୍ହାଦିତ-ଅପହଞ୍ଚ ସୀମାହୀନ ନୀଳ ଆକାଶରେ

ଆଉ କାହା ପାଇଁ

ପୋଡି ଯାଇଥିବା ତୁଣ୍ଡ

ଯେତେ ସ୍ୱାଦ ଭରିଲେବି, ମୂଲ୍ୟହୀନ ବିରସ-ନିଥର-୨-

ଜୀବନଟା ନିଶ୍ଚେ ଏକ

ସୁମଧୁର ଶ୍ରୀ-ରୂପ ରାଗିଣୀ

ମିଠା ମିଠା ସଙ୍ଗୀତର ସ୍ମୃତି ଝରା ଅଭୁଲା ଉନ୍ମମାଦ,

ପୁଣି ତାହା ଫିକା ଫିକା

କାହାପାଇଁ ହତାଶା ଓ ଶୁନ୍ୟତାର

ବେଦୀ ନିଆଁ ଲିଭିଗଲାପରେ ସବୁଏକା ନିରବ-ନିସ୍ତବ୍ଧ-୩-

ଜୀବନଟା ସଟେକିବା

ଅଫୁରନ୍ତ ଆଶା ର ଲଳିମା

ସ୍ୱପ୍ନ ହୋଇ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଦିଏ ନିତ୍ୟ-ନୂତନ ପ୍ରେରଣା

ସ୍ୱପ୍ନ କିନ୍ତୁ ହଜି ଯାଏ

ଆଉ କାହା ପାଇଁ

ଭାଙ୍ଗି ଗଲା ଡାଲପରି, ଦିଏ ଖାଲି ଅଶେଷ ଯାତନା-4-

ଜୀବନଟା ତେବେ କଣ

ଅମାନିଆ ଦ୍ରୁତଗାମୀ ଅଶ୍ୱ?

ଲଗାମ କୁ କଷି ଦେଲେ ବୋଲକରା ନିହାତି ମନୁଆଁ

ଧରି ନଜାଣିଲେ ରଜ୍ଜୁ

ଟାଣି ନେଉ ଫିଙ୍ଗିଦେଵ

କାଳ ଗହ୍ୱରରେ,ହଜିଯିବ ପରିଚୟ ସର୍ବସ୍ୱ ଠିକଣା-5-

ଜୀବନ ଟା ବୋଧ ହୁଏ

ଏକ ଖୋଲା ଆହ୍ୱାନ

ନେଇ-ଆଣି ଥୋଇ ଯେ ପାରିଲା, ବିଜୟ ମୁକୁଟ

ଭୟ ଆଉ ଦ୍ଵନ୍ଦ ଭିତରେ

ଅଟକିଲେ ଥରେ

ଲିଭିଯିବ ଚିତ୍ରପଟ, ଭୁଲିଯିବେ ଶୁନ୍ୟ ଅତୀତ-6-

ଜୀବନଟା ତେଣୁ ବନ୍ଧୁ

ଏକ ଆଲେଖା କାଗଜ

ଯେଉଁ ରଙ୍ଗ ମାଖିଦେଲେ ଝଲସିବା ସେଇ ରଙ୍ଗ ହୋଇ

କାହାପାଇଁ ସ୍ୱପ୍ନ ତ

କାହାଲାଗି ନିରାଶର ବାଲି

ପାଖେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ

ପାଖେ ତ୍ୱରିତ ବିଜୁଳୀ

(ଏଣୁ)ଜୀବନଟା "ପ୍ରହେଳିକା"

ନା କିଏ ବୁଝିପାରେ ଅବା କେହିତାକୁ ପାରିବ ବୁଝାଇ।