ଜୀବନ ଏକ ସଙ୍କଳ୍ପ

କେତେ ପୂଣ୍ୟ ବଳେ ମିଳିଥାଏ ହେଳେ

ମାନବ ଶରୀର ଏ ଧରା ଧାମେ,

ଯେତେ ଦେହଧାରୀ ହୋଇ ଶୁଦ୍ଧାଚାରୀ

ନିୟୋଜିତ ହେବା ସଦା ସୁକର୍ମେ ।

ଖାଇବା ଶୋଇବା ବଂଶ ବଢାଇବା

ଜୀବନର ପରିଭାଷା ତ ନୁହେଁ,

ଜୀବନ କୁ ଏକ ସଂକଳ୍ପ ମଣିଲେ

କର୍ମନିଷ୍ଠ ହେବା ମରିବା ଯାଏଁ ।

ଯେଉଁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ରେ ଜଗତ କରତା

ଜଗତ କୁ କରିଛନ୍ତି ପ୍ରେରଣ,

ଜୀବନ କୁ ଯଜ୍ଞ ବିଚାରି ବଞ୍ଚିଲେ

ଅଚିରେ ହୋଇବ ଲକ୍ଷ୍ୟ ସାଧନ ।

ଆହାରେ ବିହାରେ ନିଜ ବ୍ୟବହାରେ

ସଞ୍ଜମତା ରଖି କାଟିଲେ କାଳ,

ସ୍ଥିତପ୍ରଜ୍ଞ ହୋଇ ଏକ ନିଷ୍ଠ ହେବା

ସ୍ଥିର ହେବ ମନ ନୋହି ଚଞ୍ଚଳ ।

କର୍ମ କୁ ବିଚାରି ଜୀବନର ବ୍ରତ

ଜୀବନ ଯାତ୍ରାରେ କଲେ ପାଥେୟ,

ପଥ ଭ୍ରଷ୍ଟ କେବେ ହେବାକୁ ହେବନି

ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ ଲଭିବା ଜୟ ।

ଲୋଭ ମୋହେ କେବେ ଆକର୍ଷିତ ନୋହି

ନିଜ ସଙ୍କଳ୍ପେ ରହିଲେ ଅଟଳ,

ବାଧା ବିଘ୍ନ ମୁଣ୍ଡ ଟେକି ପାରିବେନି

ମିଳିଯିବ ନିଶ୍ଚେ କର୍ମ ର ଫଳ ।

ଅତି ଦୁର୍ଲଭ ଏ ମାନବ ଜନମ

ହେବାକୁ ଦେବା ନି କେବେ ବିଫଳ,

ନିଜ ସାଧ୍ୟ ମତେ ରହି ଜନହିତେ 

ଜୀବନ କୁ କରିଦେବା ସଫଳ ।।