ଜହ୍ନ

ଅଜ୍ଞାନ ତମସା ଦୂର କରୁଅଛ

ଜ୍ଞାନଦୀପ ସାରା ସଂସାରେ ଜାଳୁଛ।।

ତନେ ତୁମ ଶୋଭୁ ସୁଗୁଣ ସୁମନ

କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ପଥରୁ ନୁହଁ କେବେ ଆନ।

ଜିଜ୍ଞାସା କାଳିମା ଦୂର କର ତୁମେ

ହେ ଗୁରୁ ପ୍ରଣତି ତୁମରି ଚରଣେ।

ସୁଖ ଦୁଃଖ ହାନି ଲାଭ ସମ ମଣି

ଜ୍ଞାନାଂଶୁ ବିତର ହେ ଜ୍ଞାନର ଖଣି।

ତୁମେ ଆଶା ବାଡି ନିଆଶି ମନରେ

ତୁମେ ପଙ୍କଜ ହୋ କଳୁଷ ପଙ୍କରେ।

କହିବାଠୁ ବଡ କରିବା କରମ

ସାର୍ଥକ ହୋଇବ ଶିକ୍ଷକ ଜନମ।

ଗୁରୁ ତୁମେ ବ୍ରହ୍ମ। ରୁଦ୍ର ବାସୁଦେବ

ତବ କୃପା ଲଭେ ନିରକ୍ଷର ଜୀବ।

ସରଳ ଜୀବନ ଉଚ୍ଚ ଚିନ୍ତାଧାରା

ହେ ଶିକ୍ଷକ !ହେଉ ଏ ବ୍ରତ ସାହାରା।

ଜଗତ କଲ୍ୟାଣେ ଯଦି ମନୋବାଞ୍ଛା

ସ୍ୱସୁଖ ବର୍ଜିବ ଜାଣ ଏହିକଥା।।