ଜଗତ ଜନନୀ

 ଆଶ୍ବିନ ମାସର ନବ ରାତ୍ରି ପର୍ବ ଆହାକି ଆମୋଦମୟ

ଆଗମନ କର ମହାମାୟୀ ତୁମେ ,ଅବନୀ ର ଭାର କ୍ଷୟ ।

କରିବା ପାଇଁକି ପାର୍ବଣ ପର୍ବରେ ପୂଜା ପାଅ ଦେବୀ ମତ୍ତୈ 

ଜଗତ ଜନନୀ ଜଗଦମ୍ବା ଦୁର୍ଗା ନମଇ ତବ ପୟରେ ।

ଭକତି ଭାବରେ , ଅବିରତେ ନିତି ଧ୍ୟାଉଛି ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ମାତ 

ଭକତ ବତ୍ସଳା ସୁଦୟା ପ୍ରକାଶି ପୂର୍ଣ୍ଣ କର ଅଭିଳାଷ ।

କିଶ ବା ବର୍ଣିବି କ'ଣ ବା ଲେଖାବି ମୁହିଁ ଅତି ଅକିଞ୍ଚନ

କରୁଣା କଣିକା ବିତରି ଅନ୍ତରେ କରି ଦିବ୍ଯତା ସିଞ୍ଚନ ।

ହରି ନିଅ ମୋର ଯନ୍ତ୍ରଣାର ଭାର ଆବେଗ ଓ ଆକୁଳତା 

ବିକଶାଇ ଦିଅ ହୂଦୟରେ ଚିର ଶକତି , ଦମ୍ଭ , ଦୂଢତା ।

କ୍ଷଣିକ ମାୟାର ସିନା ଏ ସଂସାର ମାୟାମୟ ଏଠି ସବୁ

ଭବ ଭଙ୍ଗୁରତା ବିଲୋକି ଅନ୍ତରେ , ଦିବ୍ୟ ଭାବ ମନ ଭାବୁ ।

ନାଶି ଦିଅ ସବୁ ଅମା ଅନ୍ଧାର ଖେଳାଇ ଦିବ୍ୟ ପ୍ରକାଶ 

ଜୀବନେ ଆନନ୍ଦ ଖେଳିଯାଉ ଆମ ହର ମାତ ଦୁଃଖ‐ କ୍ଳେଶ ।

ଏହି ପାର୍ବଣ ପବିତ୍ର ପରବ ନବରାତ୍ରି ‐ ଦଶହରା 

ଦୁର୍ଗତି ନାଶିନୀ ଦୁର୍ଗା ‐ତୁମେ ମାତଃ କରୁ ତୁମ୍ଭ ଉପାସନା ।