ଜେଜେଙ୍କର ଗପ

ଆଜି ଭାରି ମନେ ପଡେ

ଜେଜେଙ୍କର ଗପ ,

ଦାନବୀର ହରିଶ୍ଚନ୍ଦ୍ର ,ଶ୍ରବଣ କୁମାର

ମନେ ପଡେ ଏକଲବ୍ୟ

ଧ୍ରୁବ ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ !

ମନେ ପଡେ ତିନିମୁଣ୍ଡିଆ ଗପର

କାରୁଣ୍ୟ ରାଗିଣୀ

ଆମ ଗାଁ ବାସେଳୀ ବୁଢି ଠାକୁରାଣୀ

ମନଗଡା କେତେ

ଉଦ୍ଭଟ ଭୂତ ପ୍ରେତ ପିଶାଚ କାହାଣୀ ।

ଆଜି ଭାରି ମନେ ପଡେ

ଜେଜେଙ୍କର ଗପ .....

ମାଈସଞ୍ଜବେଳେ ପଡିଯାଏ

ଅଗଣାରେ ସପ ।

ହାଟ ଫେରା ଜେଜେଙ୍କର ହସହସ ମୁହଁ

ଗୁଡିଆ ଦୋକାନର ସଜ ଗଜା

ଚଣା ଭଜା ଅବା ଜିଲାପିରେ

ରହିଥାଏ ଆଖି

ଗପଟିଏ ଶୁଣିବାର ଯାବତ ଉତ୍କଣ୍ଠା

ମନତଳେ ଚାପି ।

ଜେଜେ ଦିନେ ଗପ ହୋଇଗଲେ ନିଜେ

ଦେବୀ ନଈ କରାଳ ଗର୍ଭରେ

ହାଟ ଡଙ୍ଗା ବୁଡିଗଲାପରେ ,

ତାଙ୍କ ମାଛଧରା ଜାଲ ଚାଳଉପରେ

ସେଇମିତି ଶୁଖିଲା ପଡିଲା

ବାରିପଟେ ଟଙ୍ଗା ଯାଇଥିବା ପୋଳୁହ

ନୁଖୁରା ପଡିଲା ,

ଅଭିମାନୀ ସୋରିଷ ତେଲର ଟିଣ ଡବା

କାନ୍ଥରେ ଝୁଲିଲା ।

ଜେଜେ ମୋର ଗପ ହୋଇଗଲା !

ଜେଜେ ଥିଲେ ଘରର ମୂରବୀ

ମେରିଖୁଣ୍ଟ ,

ଜେଜେ ମୋର ବଡ ଅଭିମାନୀ

ଜଗିଥାଏ ନିଜର ମହତ

ପୁଅ ବୋହୁ ନାତି ନାତୁଣୀ ଙ୍କ

କୋଳାହଳେ

ଶୁଣୁଥାଏ ନିତି ଭାଗବତ ।

ଧନ ଠାରୁ ମାନ ଯେ ଅଧିକ

କହୁଥାଏ କାନେ କାନେ ମୋର

ପରଦ୍ରବ୍ୟ ଅମେଧ୍ୟ ସମାନ

ନିଜ ବଳେ ହୁଅ ବଳିୟାନ ,

କେଉଁ ଆଡେ ମିଳାଇ ଗଲେ ସେ

ଜଳି ଜଳି ସୁବାସିତ ଧୂପ

ଭାରି ମନେ ପଡେ ଆଜି

ଜେଜେଙ୍କର ଗପ ।