ଇଚ୍ଛାକନ୍ୟା-୧୫

ଇଚ୍ଛାକନ୍ୟା-୧୫ 

କାଶ୍ୟପ

ଫରକ ଅନେକ,

ସ୍ୱପ୍ନେ ଜାଣେନା କେତେବେଳେ

ଚାଲିଗଲି ଅନ୍ତଃରୀକ୍ଷ ମଧ୍ୟକୁ,

ରାତ୍ରିର କାଳିମା ଭିତରେ

ଗ୍ରହ, ନକ୍ଷତ୍ର, ଆଲୋକପୁଞ୍ଜ,

ବୋଧେ ୟାକୁ କହନ୍ତି !

ଇନ୍ଦ୍ରଖଟି ଦେଖିଲି

ଅନ୍ଧାର ଆକାଶ

ତା'ରି ଭିତରେ

ଏକ ଶ୍ୱେତ ଧାରା

ନିମ୍ନଗାମୀ

ବୋଧେ କହନ୍ତି

ତାକୁ

ଆକାଶଗଙ୍ଗା

ନା ଆରବୀୟ ଲୋକକଥାର ଜନ୍ନତ !

 

ଏଠି ରହନ୍ତି ଜିନ୍ନତ

ବୋଧେ ମୋ ସବୁ ଯେତେ

ଇଚ୍ଛାକନ୍ୟା

ଜୋର କରି ଚିଲାଇଲି, ଡାକିଲି

ଆତୁର ସେ ସ୍ୱର, ଧ୍ୱନି ସହ ପ୍ରତିଧ୍ୱନି,

ପ୍ରକମ୍ପିତ ଗଗନ

ଆଲୌକିକ ଅନୁଭୂତି,

ଛୋଟଛୋଟ ତାରାବର୍ଷା ଆପାଦମସ୍ତକ ।

 

ଶ୍ୱେତଗଙ୍ଗା ଧରାରେ

ଚାଲିଆସିଲା

ଶ୍ୱେତବସ୍ତ୍ର ପରିହିତା

ଜିନ୍ନତ

ସତେ ଯେମିତି

ମୋ କାବ୍ୟନାୟିକା

ହାତ ଧରି ଆଖିରେ ଆଖି ମିଶାଇ

ହସି କହିଲା ଯକ୍ଷ ପୁରୁଷ !

ପଢୁଛି ପ୍ରତିଦିନ

ତୁମ ଅଧର ପ୍ରାନ୍ତେ ଲେଖାଥିବା ଅକୁହା ଭାଷା,

ପ୍ରୀତି ଓ ପ୍ରତ୍ୟୟ,

ମିଳନ ଓ ବିରହର ସ୍ୱାଗତ ଗୀତିକା,

ବହୁଦୂରେ ଦିଗନ୍ତ ସେପାରି

ନିଶ୍ଚିତ ଏ ଅପହଞ୍ଚ ଇଲାକା

ମୁଁ ତୁମ ଅନ୍ଵେଷିତା----- !

ରାଧା ଡାକିପାର, ଡାକିପାର ଜିନି,

ଅଵା ମଧୁଝରା ବାସ୍ତବ,

ଭାଙ୍ଗିଲା ନିଦ, ଉଠି ବସିଲି,

ହସିଲି ! କହିଲି ! ସ୍ବପ୍ନ ଓ ବାସ୍ତବ,

ବହୁଦୂରେ ...ଦିଗନ୍ତ ସେପାରି,

ଥିଲେ ଆଖିରେ ନିଦ ଆଉ ସ୍ବପ୍ନ

ରୂପାୟନ କରିବୁ ବାସ୍ତବ,

ଦେଖି ଚାଲ, ଦେଖି ଚାଲ

ନେଇ ତୋ ଆବେଗ ।