ହଜିଲା ସ୍ମୃତି

ସାଇତିଛି କିଛି ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତିକୁ,

     ଡ଼ାଇରୀ ରୂପକ ହୃଦୟରେ

ସେ ସ୍ମୃତି ସବୁ ଢଳ ଢଳ ହୁଏ,

     ଆଖିରୁ ଝରୁଥିବା ଅଶ୍ରୁ ସମୁଦ୍ରରେ ।

ସ୍ମୃତି ସବୁ ଗଢି ତୋଳିଛି

     ମୋ ହୃଦୟ ମନ୍ଦିରେ

କିଛି ପୃଷ୍ଠା ହଜିଯାଇଛି ।

ମନର ଅଶାନ୍ତ ମରୁଭୂମିରେ

ଆଉ କିଛି ଭିଜି ଯାଇଛି,

ଆଖିର ଅଶ୍ରୁ ରୂପକ ସ୍ରୋତରେ ।

ମନର ଅଶାନ୍ତ ମରୁଭୁମିରେ

କେମିତି ଖୋଜି ପାଇବି,

     ସେ ହଜିଯାଇଥିବା ପୃଷ୍ଠାକୁ

ପୃଷ୍ଠା ନୁହେଁ ସେ ତ ମୋ ଜୀବନର

କିଛି ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି

ମନର କୋହ ଆଉ ଛାତିର ଯନ୍ତ୍ରଣା,

   ସେ ପୃଷ୍ଠା ସବୁକୁ

ଖୋଜିବା କରିଛି ବାଟବଣା ।

ମନରେ ଉଙ୍କିମାରୁଥିବା

ଅନେକ ଜଟିଳ ପ୍ରଶ୍ନ,

 ଅଶାନ୍ତ ମରୁଭୂମିରେ

ଖୋଜିବାରେ କରିଦିଏ ବିଷର୍ଣ୍ଣ ।

ତଥାପି ଏ ମନ ଅଟକି ନାହିଁ,

    ଖୋଜିବୁଲିଛି ସେ ପୃଷ୍ଠା ସବୁକୁ ପାଇବା ପାଇଁ

ନୌକା ରୂପକ ହୃଦୟକୁ ନେଇ,

    ବାହାରିଛି ମୁଁ ସେ ପୃଷ୍ଠା ସବୁକୁ ପାଇବା ପାଇଁ ।

ଅଥୟ ଏ ମନ ଧର୍ଯ୍ୟହରା ହୋଇ,

  ଖୋଜେ ସେ ପୃଷ୍ଠାକୁ ହେଲେ

କୋଉଠି ଖୋଜି ପାଏନାହିଁ

ସ୍ଥିର ମନ ଆଜି ହେଲା ଯେ ଅସ୍ଥିର,

        ପୃଷ୍ଠା ରୂପକ ସ୍ମୃତି ପାଇଁ ।

ନୌକା ରୂପକ ହୃଦୟରେ ଥାଇ

ଦେଖେ ମୁଁ ଖାଲି ପାଣି ଆଉ ପାଣି,

ସେ ପାଣି କୁ ଦେଖି କେମିତି

ପାଇବି କିପରି ଖୋଜିବି ପାରୁନି ମୁଁ ଜାଣି ।

ମନ ରୂପକ ଅଶାନ୍ତ ମରୁଭୁମିରେ

ଚାଲି ଚାଲି ହୋଇସାରିଲିଣି ମୁଁ ଦିଗହରା,

  ଆଖି ପାଉନଥିବା ଏଇ ମରୂଭୁମିରେ

ମିଳୁନି କାହାର ସାହାରା ।

ହେଲେ ଏ ମନ ବିଚରା

ପାଉନି ସାହରା ଖୋଜି ଖୋଜି

ମୁଁ ହେଲି ଧଇଁ ସଇଁ,

  ଭାବିଲି ମୁଁ ଟିକେ ବସିପଡେ

ମୁଣ୍ଡ ରୂପକ ବିଶାଳ ବୃକ୍ଷ ତଳେ ଯାଇ

ହେଲେ ମୁଁ ପାରୁନି ବସି,

    ମନ ମୋ ହୁଏ ଅସ୍ଥିର ବେଶୀ ବେଶୀ ।

ହାତ ରୂପକ ଡେଣାରେ

ମୁଁ ଉଡିବୁଲେ ଆଜି,

   କାଳେ ପାଇବି କି ମୋ

ହଜିଜାଇଥିବା ସ୍ମୃତିକୁ ଖୋଜି ।

ହେଲେ ପାଉନି ସେ

ହଜିଲା ମୋ ସ୍ମୃତିକୁ,

  କେଜାଣି କାହାର ଅଶୁଭ ନଜର

ପଡିଲା ତା ଉପରକୁ ।

ହୃଦୟ ବିଚରା ଖୋଜେ ସାହାରା,

   ନ ପାଇ ସାହାରା ଆଜି ସେ ଦିଗହରା 

ପଥଶୂନ୍ୟ ଦିଗହରା ଅନନ୍ତ ଦେଶେ, 

   ପାଇବି କି ଖୋଜି ମୋ ସ୍ମୃତି ସବୁକୁ ଶେଷେ ।

ଆହେ ଅନନ୍ତ !

ତୁମେ ଯଦି ଟିକେ ଖୋଜିଦିଅନ୍ତ,

   ହୁଏତ ମୁଁ ଫେରିପାଇପାରନ୍ତି

ମୋ ହଜିଲା ଅତୀତ ।