ହେ ନ୍ଯାୟାଧୀଶ

ଜଗତର ଈଶ ପ୍ରଭୁ ଜଗଦୀଶ

ଅଟନ୍ତି ସେ ନ୍ଯାୟାଧୀଶ

ତାଙ୍କ ଶ୍ରୀ ପୟରେ କୋଟି ପ୍ରଣିପାତ

କରେ ଅଧମ ଅଶେଷ ।

ଜଗତର ତୁମେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବିଚାରକ

ପ୍ରାଣୀଙ୍କର ନ୍ଯାୟମୂର୍ତ୍ତୀ 

ପାପ ଓ ପୁଣ୍ଯର କରୁଛ ବିଚାର

ଧରି ଧର୍ମର ନିକିତି ।।

ଜନ୍ମଦାତା ପୁଣି ପାଳନ କର୍ତ୍ତା ସେ

ସମସ୍ତଙ୍କ ଜ୍ଞାନ ଦାତା

ସୁଖ-ଦୁଃଖ-ଧନ-ବିଦ୍ଯା ଦାତା ଯେ

ସେ ପୁଣି ବିଶ୍ବ ନିୟନ୍ତା ।

ସକଳ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ଦୁଃଖର ସଂହର୍ତ୍ତା

ଚତୁର୍ବର୍ଗ ଫଳ ଦାତା

ଧର୍ମ-ଅର୍ଥ-କାମ-ମୋକ୍ଷ ପ୍ରଦାତା ସେ

ସଭିଙ୍କ ଭାଗ୍ଯବିଧାତା ।

ତୁମ ସମକକ୍ଷ ଏ ଜଗତେ ଆଉ

ନାହିଁ କେହି ନ୍ଯାୟବନ୍ତ

ଉଚିତ ନ୍ଯାୟର ସଠିକ ବିଚାରେ

ପାଳୁଅଛ ଏ ଜଗତ ।

ଯୁଗ ଅନୁସାରେ ଧର୍ମ ଓ ନ୍ଯାୟର

ସ୍ଥିତି ଥିଲା ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ

ସତ୍ଯ ଯୁଗରେ ଧର୍ମ ଚାରିପାଦ

ତ୍ରେତୟାରେ ତ୍ରି ଚରଣ ।

ଦ୍ବାପରରେ ଥିଲା ଧର୍ମ ଦୁଇପାଦ

କଳିଯୁଗେ ପାଦ ଏକ

ଧାର୍ମିକ ସହିତ ନ୍ଯାୟବନ୍ତ ଥିଲେ

ଚାରି ଯୁଗରେ ଅନେକ ।

ସତ୍ଯ-ଧର୍ମ-ନ୍ଯାୟ ଏକ ଓ ଅଭିନ୍ନ

ତତ୍ତ୍ବେ ଅଟନ୍ତି ସମାନ

ଜଣେ ଜଣଙ୍କଠୁ ହୋଇଲେ ଅଲଗା

ବ୍ୟତିକ୍ରମ ହୁଏ ଜାଣ ।

ସତ୍ଯ ଓ ଧର୍ମର ରକ୍ଷକ ଅଟନ୍ତି

ସ୍ଥିରମତି ନ୍ଯାୟାଧୀଶ

ନର ରୂପୀ ସେ ଯେ ସାକ୍ଷାତ ଦେବତା

ହୋଇଥାନ୍ତି ଯେ ଅବଶ୍ଯ ।

ପ୍ରଭୁ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ରାଜା ହରିଶ୍ଚନ୍ଦ୍ର

ଥିଲେ ନ୍ଯାୟ-ଅବତାର

ଶମ-ଦମ-ଦଣ୍ଡ ଓ ନ୍ଯାୟ ଭେଦରେ

କରୁଥିଲେ ସୁବିଚାର ।

ଆଜିର ସମାଜେ ନ୍ଯାୟାଧୀଶ ମାନେ

ମିଥ୍ୟା ପ୍ରମାଣ ଆଧାରେ

ନିର୍ଦୋଷକୁ ଦଣ୍ଡ ଦୋଷୀକୁ ନିର୍ଦୋଷେ

ମୁକ୍ତ କରନ୍ତି ରାୟରେ ।

ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷ୍ଯକୁ ଯେ ବଳିଷ୍ଠ ଯୁକ୍ତିରେ

ଵିନା ତଦନ୍ତରେ ରାୟ ।

ପ୍ରତିପକ୍ଷ ଯୁକ୍ତି ହୁଅଇ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ

ଅପରାଧୀ ହୁଏ ଜୟ ।

ସମ୍ବିଧାନର ଆଇନ ଯେ ଅଟଇ

ଦୋଷୀ ହେଉ ଦଣ୍ଡମୁକ୍ତ

ନିର୍ଦୋଷ କେବେ ବି ନ ହେଉ ଦଣ୍ଡିତ

ଏହା ହିଁ ଆଇନ ସମ୍ମତ ।

ଅର୍ଥ ଯେ କରଇ ଧଳାକୁ କଳା ତ

କଳା ହୋଇଯାଏ ଧଳା

ବିଚାରପତିଙ୍କୁ କ୍ରୟ କରାଯାଏ

ଓକିଲେ କରନ୍ତି ଲୀଳା ।

ଅନ୍ଧର ପଟ୍ଟିକା ବାନ୍ଧି ନ୍ଯାୟଦେବୀ

ରହିଛନ୍ତି ନ୍ଯାୟାଳୟ

ଧର୍ମର ତରାଜୁ ହାତେଧରି ଦେବୀ

ସଭିଙ୍କୁ ଦ୍ଯନ୍ତି ଅଭୟ ।

ନ୍ଯାୟ ପ୍ରାପ୍ତି ଆଶେ ନିରୀହ ବ୍ଯକ୍ତିଟି

ଯେବେ ଯାଏ ନ୍ଯାୟାଳୟ

ନ୍ଯାୟାଧୀଶଙ୍କ ନିରପେକ୍ଷ ନ୍ଯାୟେ

ହୋଇଥାଏ ସେ ବିଜୟ ।

ସତ୍ଯ-ନ୍ଯାୟ-ଧର୍ମପଥ ଅନୁସରି

ହୁଅନ୍ତୁ ଧର୍ମାବତାର

ନ୍ଯାୟର ପଥଟି ହେଲେ ବି ଦୁଃସାଧ୍ୟ

ବିଜୟ ହୁଏ ନ୍ଯାୟର ।

ହେ ନ୍ଯାୟାଧୀଶ ନ୍ଯାୟ ଦରବାରେ

ଦିଅ ହେ ଉଚିତ ନ୍ଯାୟ

ନ୍ଯାୟର ପଥଟି ହେଉ ସୁପ୍ରଶସ୍ତ

ନ୍ଯାୟ ହେଉ ସଦା ଜୟ ।