ହେ ମହାବାହୁ

ଅନାଥ ସଜେଇ କି ଲାଭ ପାଇଲ

  କୁହ ଆହେ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା 

ବେସାହାରା କରି କି ଶାନ୍ତି ପାଉଛ

  ଉତ୍ତର ଦିଅ ବିଧାତା ।

ସଧବା ମଥାରୁ ସିନ୍ଦୂର ଲିଭାଇ

   କେମିତି ହେଉଛ ଖୁସି

ମାଆର କୋଳରୁ ସନ୍ତାନ ହଜେଇ

  କେମିତି ଦେଖୁଛ ବସି ।

ବାପ ଥାଉ,ଥାଉ ପୁଅକୁ ନେଉଛ

   ବୁଝୁନ କାହାରି ଅଳି

ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଜୀବନ ଆୟୁଷ

   କରୁଥାଏ ଆସି କଳି ।

ତମଗାନ ଯିଏ ଦିନ ରାତି ଭଜେ 

   ସିଏ ଆଜି ରୋଗାଗ୍ରସ୍ତ

ତମ ପୂଜାପାଠ ନିତି ଯେ କରଇ

   ଅକାଳେ ହେଉଛି ମୃତ ।

କଳାକାର ଆଜି ହସି ପାରୁନାହିଁ 

  ହସୁନି ଆଜି ସମାଜ 

ବେନିନେତ୍ରେ ତମେ ଦେଖୁଛ ଦୁନିଆ

   କରୁଛ ନିତି ମଉଜ ।

ସକାଳ ସୂରୁଜ ଦେଖିବା ଆଗରୁ

    ନେଉଛ ଏ ପ୍ରାଣ ବାୟୁ

ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଶୁଆଇ ଦେଉଛ

    ତୁମେ ପ୍ରଭୁ ଥାଉ, ଥାଉ ।

ଡାକୁଛି ଆତୁରେ ଅଂଶୁମାନ ଆଜି 

   ବନ୍ଧନରୁ କର ମୁକ୍ତ

ମହାମାରୀ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ରଖହେ

  ଆହେ ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ।