ହେ ଇଶ୍ଵର

ହେ ଇଶ୍ଵର କାହିଁକି ତୁମେ ମୋ

ଆକୁଳ ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣି ପାରୁନ

କେତେ ଆଉ ଡାକିବି

ତୁମ ପାଦ ତଳେ ତ ଜୀବନକୁ ସମର୍ପଣ କରିଦେଇଛି l

ସତରେ କଣ ଦେଖି ପାରୁନ ମୋର ଶରୀର ର କଷ୍ଟ

ତୁମକୁ ଆଉ କେମିତି ଡାକିବି

ଜାଣି ପାରୁନି

ତୁମ କୁ ମୁଁ ସବୁଠାରେ ଅନୁଭବ କରୁଛି l

କାହିଁକି ଏ ସମୟ ଟି 

ମୋ ପାଇଁ ଏତେ କଷ୍ଟ ସାଧ୍ୟ ହୋଇ ପଡୁଛି

ଗୋଟେ ପରେ ଗୋଟେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ର ସମ୍ମୁଖୀନ

ହେବାକୁ ମୋତେ ପଡୁଛି l

କେତେ ଆଉ ସହିବି ଠାକୁରେ

ତୁମକୁ ଡାକିବା ବ୍ୟତୀତ

ଆଉ କିଛି ମୁକ୍ତି ର ଔଷଧ

ନାହିଁ ମୋ ପାଖରେ l

ଲୁହ ର ଆଞ୍ଜୁଳି ରେ

ତୁମ ପାଦକୁ ଧୋଈ

ମୋର ହୃଦୟ ଭିତରକୁ

ପାଛୋଟି ନେବି l

ଭକ୍ତି ପୁଷ୍ପ ରେ

ତୁମକୁ ସଜାଇ ଦେବି

ମୋର ସମସ୍ତ କର୍ମ ଫଳକୁ

ସମର୍ପଣ କରି ଦେବି ତୁମ ପାଦ ଦ୍ୱୟରେ l

କାହିଁକି ମୋ ଠାରୁ ଏତେ ପରୀକ୍ଷା

ନେଉଛ ଠାକୁରେ

ନିର୍ଦ୍ଦୟ ହୁଅନ୍ତୁନି ମୋ ପ୍ରତି

ତୁମ ବିନା ଆଉ କିଛି ସତ ନାହିଁ ଏ ସଂସାରରେ l

ଶରୀର ରୁ କଷ୍ଟ ଉପଶମ କରିଦିଅ ହେ ଠାକୁରେ

ଏ ଆଘାତ ସବୁ ମୋତେ ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ଦେଲେଣି

ମୋତେ ଏବେ ମୁକ୍ତି ର ଦ୍ଵାର ଦେଖେଇ ଦିଅ

ନଚେତ୍ ଖୋଲିଦିଅ କର୍ମ ର ଦୁଆର l