ଶାନ୍ତିର ସନ୍ଧାନ

ସମୁଦ୍ରକୂଳକୁ ଆସିଥିଲି ମୁଁ ଯେ

ଶାନ୍ତିର ସନ୍ଧାନ ପାଇଁ l

ବସିଗଲି ଯେବେ ବାଲିର ମେଳାରେ

ସବୁ ଭୁଲି ଯାଏ ମୁହିଁ l

ଗଢୁଥିଲି ମୁହିଁ ଜେତେ ବାଲି ଘର

କେତେ ମିଠା ସ୍ମୃତି ନେଇ l

 

ତୋର ସେ ଜୁଆର ମାଡ଼ି ଯେ ଆସିଲା

ମୋ ଘର ଦେଲା ଭସାଇ l

ଘରେ ରଖିଥିଲି ସ୍ନେହ ର ସମ୍ପତି

ସବୁ ମୋର ଧୋଇଗଲା l

ପ୍ରୀତିର ସପନ ଦେଖିଥିଲି ଯାହା

ତୋର ବକ୍ଷେ ଭାସିଗଲା l

ହେଲେ ତୋ ଉପରେ ଅଭିମାନ ମୋର

ରାଗ କରେ ନାହିଁ କେବେ l

ସମୁଦ୍ର କୂଳରେ ବାଲି ଘର ମୋର

ମନ ଦେଲା ବଦଳାଇ l

ଘର ରହିଲେ ତ ବିପଦ ଆସିବ

ଦୁର୍ବଳ ହୋଇବ ନାହିଁ l

ଶୀତଳ ପବନ ଦେହ ମନ ଛୁଇଁ

ଅଶାନ୍ତି ନିଏ ଦୂରେଇ l

ଟିକେ ସମୟରେ କେତେ ଶିକ୍ଷା ମୋତେ

ସୁମୁଦ୍ର ଶିଖାଇ ଦେଲା l

ଶୀତଳ ପବନ ଦେହ ମନ ରେ 

ମୋ ଶାନ୍ତି ବାର୍ତ୍ତା ଭରି ଦେଲା l