ହେ ଆଷାଢ଼ ତୁମେ ପ୍ରଚ୍ଛଦ ଗାୟିକା

ଆଷାଢ଼ ଫେରିଲା  ଶ୍ରାବଣ ଆସିଲା

   ସଙ୍ଗେ ନେଇ ମେଘମାଳ,

ବିଚିତ୍ର ଶୋଭାରେ ଶୋଭାମୟୀ ମହୀ

    ଖରା ବରଷାର ଖେଳ ।

ଆଷାଢ଼ ଆକାଶେ ସନ୍ଧ୍ୟାରାଗ ହସେ

    ସକାଳ ସୁନେଲି ଖରା,

ନାହିଁ ସେ ଆକାଶ   ରକ୍ତିମ ପ୍ରକାଶ

    ବଉଦେ ଲୁଚନ୍ତି ତାରା ।

ବେଳେବେଳେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରଖର କିରଣ

    ଅସହ୍ୟ ଯାତନା ଦିଏ,

ପର ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ   ଅତର୍କିତ ଭାବେ

    ଶ୍ରାବଣ ଭିଜାଇ ଦିଏ ।

ଶ୍ରାବଣୀର ମୃଦୁ   ମହ୍ଲାର ସୁରରେ

   ମାଳ ମାଳ ମେଘମାଳା,

ମେଘ ମହ୍ଲାର    ରାଗର ରାଗିଣୀ

   କରେ ମନ ମତୁଆଲା ।

ବାର ମାସେ ତେର ପରବ ଆମରି

    ଓଡିଶା ପାର୍ବଣ ଭୂଇଁ,

ଶିବ ଉପାସକ   ଭକତ ପ୍ରେମିକ

    ଶିବ ମନ୍ଦିରକୁ ଯାଇ ।

ଭୋଳା ମହେଶ୍ୱରେ ପ୍ରଣତି ବାଢ଼ନ୍ତି

    ନିତି ନିତି ସୋମବାର,

ହେ ଶିବ ଶଙ୍କର  ଆରାଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱର

   ସନ୍ତାନେ ମଙ୍ଗଳ କର ।

ଧରମ କରମ    ମାସଟି ଶ୍ରାବଣ

   ଚାଷୀ ଭାଇଙ୍କର ପ୍ରିୟ,

ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ଆଉ  ସ୍ଥାବର ଜଙ୍ଗମ

    ସକଳଙ୍କୁ ଶୁଭମୟ ।

ଶ୍ରାବଣୀ ଲୋ, ଆମ  ଅଗଣା ମଣ୍ଡିଲୁ

    କୁଳ ଭୁଆସୁଣୀ ସାଜି,

ତୋ'ପଦ ପରଶେ ତରୁ ଲତା ହସେ

    ଗୀତ ଗାଏ ବନରାଜି ।

ଆସିଲୁ ଆସିଲୁ,  ଆସି ଭଲ କଲୁ

    ସବୁଜ ଧରା ହସିଲା,

ସପ୍ତରଙ୍ଗୀ ପାଟ  ପଣତ ଉଡେଇ  

    ସୁନ୍ଦରୀ ରାଣୀ ସାଜିଲା ।

ଧନ୍ୟ ଲୋ ଶ୍ରାବଣୀ ତୋ'ଭିଜା ଓଢଣି

    ବସୁଧା କୋଳ ମଣ୍ଡିଲା,

ବସୁଧା ହସିଲା    ହସ ବାଣ୍ଟୁ ବାଣ୍ଟୁ

    ସବୁଜ ରଙ୍ଗ ବୁଣିଲା ।

ପାର୍ବଣ ଭୂଇଁରେ   ଧାରା ଶ୍ରାବଣର

    ସଙ୍ଗୀତର ସାହାନାଇ,

ବନ ତରୁଲତା   ଶୁଣିଲେ ଭିଜିଲେ

   ନାଚିଲେ ବିଭୋର ହୋଇ ।

ଶ୍ରାବଣ ତ ସତ୍ୟ ଆଷାଢ଼ ବି ନିତ୍ୟ

   ଯାମିନୀ କାମିନୀ ପରି,

ପ୍ରକୃତି ରାଣୀର  ଅଲିଅଳୀ କନ୍ୟା

   ଦୁହେଁ ଖୁଲଣା ସୁନ୍ଦରୀ ।

ହେ ଆଷାଢ଼ ତୁମେ ପ୍ରଚ୍ଛଦ ଗାୟିକା

    ସ୍ୱାଗତିକା ଶ୍ରାବଣୀର,

ଶ୍ରାବଣ ଅପର୍ଣ୍ଣା  ତୁମେ ବି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣା

    ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ଅର୍ପଣର ।

ଆଷାଢ଼ ନଥିଲେ ଶ୍ରାବଣର ସତ୍ତା

    ସ୍ଥିତି,ଗତି ବ୍ୟତିକ୍ରମ,

ହେ ଆଷାଢ଼ ହେ ଶ୍ରାବଣ,ତୁମେ ଦୁହେଁ

    ଅନୁଭବ ଅନୁପମ ।