ଗରୀବର ସୁଖଦୁଃଖ

ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦରବାରେ ବାସ କରନ୍ତି

କୋଟି କୋଟି ଜୀବଜନ୍ତୁ

ତା ମଧ୍ଯରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମାନବ ଜନମ

ତଫାତ ଅନେକ କିନ୍ତୁ ॥

କିଏ ଧନୀ ତ କିଏ ଗରୀବ ଏଠି

ସଭିଙ୍କ ରକତ ଅଭିନ୍ନ

ଧନୀ ବଂଚି ରହେ ଟଙ୍କାପୁଳା ପାଇଁ

ଗରୀବ ମନ ମହାନ ॥

ଗରୀବ ବୁଝିପାରେ ସମୟ ମୂଲ

ଦୁଃଖରୁ ସାଉଁଟେ ସୁଖ

ଧନୀ ଖୋଜେ ଖାଲି ଧନଖଣି ସଦା

ସୁଖକୁ ମଣଇ ଦୁଃଖ ॥

ଦେହର ଲୁଣିଆ ଝାଳର ସୁଆଦ

ପାଇଥାଏ ଯେ ଗରୀବ

ଧନ ପାଇଁ ମରାହଣା କରିକରି

ଧନୀର ନିଦ ଅଭାବ ॥

ଲୁଣ ଲଙ୍କା ସାଥେ ମୁଠେ ଭାତ ଖାଇ

ଗରୀବ ପାଏ ଆନନ୍ଦ

ଛଅ ତିଅଣକୁ ନଅ ଭଜା ଖାଇ

ଧନୀର କାନ୍ଦଇ ହୃୃୃୃଦ ॥

ପାହାନ୍ତାରୁ ରାତି ସୁଖଦୁଃଖରେ ଯେ

ଗରୀବ ପୋଷୁଛି ପେଟ

ମୁହୁର୍ତ୍ତ ମୁହୁର୍ତ୍ତ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି

ଧନୀ ହୁଏ ଛଟପଟ ॥