ଗୋମାତା

ଗୋମାତା ଆମର ଉପାସ୍ୟ ଦେବତା

ଗୋଚାରଣ ଗୋ ଉପାସନା

ଗୋସେବା ଠାରୁ ପୂଣ୍ୟତ କିଛି ନାହିଁ

ପୂଣ୍ୟ ପୁଣି ଗୋ ଦର୍ଶନ ।

ପ୍ରଭୁଙ୍କ ବ୍ରଜଲୀଳା ଗୋମାତା ସାଥେ

ଗୋମାତା ସେବାରେ କର୍ମ

ଦ୍ଵାରିକା ଲୀଳାରେ ହୋଇଛି ବର୍ଣ୍ଣିତ

ଗୋସେବା ପରମ ଧର୍ମ ।

ଗୋମାତାଙ୍କ ଠାରୁ ଧର୍ମର ଜନମ

ବୃଷଭ ଧର୍ମ ସ୍ୱରୂପ

ମହାପାପୀ ଯଦି ଗୋସେବା କରିବ

ଦୂରୀଭୂତ ସର୍ଵ ପାପ ।

ଗୋମାତା ସିଙ୍ଘର ମୂଳ ଦେଶେ ବ୍ରହ୍ମା

ମଝିରେ କୃଷ୍ଣ କେଶବ 

ସିଂଘର ଅଗ୍ରଭାଗେ ଶିଵ ଶଙ୍କର

ଗୋମାତା ରେ ତିନି ଦେଵ ।

ଗୋମାତାଙ୍କୁ ଯିଏକରେ ପ୍ରଦକ୍ଷିଣ

ବିଶ୍ୱ ପ୍ରଦକ୍ଷିଣ ସମ

ପ୍ରତିଦିନ ଯିଏ ଭୋଜନ ଦିଅଇ

ଗୋମାତାଙ୍କୁ ଜଳ ଦାନ

ଅଶ୍ୱମେଧ ଯଜ୍ଞର ପୂଣ୍ୟର ଫଳ

ଲଭିଥାଏ ସେହି ଜନ ।

ଗାଈ ବିନା ସୃଷ୍ଟି କଳ୍ପନା ନୁହଁଇ

ଗାଈ ହିଁ ବେଦର ସ୍ଥିତି

ଗାଈ ପାଶେ ସର୍ଵ ଯଜ୍ଞ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ

ଗୋସେବା ରେ ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତି ।

ଗବ୍ୟ ପଦାର୍ଥ ସର୍ବେ ସେବନ ଦ୍ଵାରା

ସତ୍ୱ ଗୁଣ ପ୍ରକାଶିତ

ଉତ୍ତମ ଦାୟାଦ ହୋଇବା ସଂସାରେ

ସତ୍ ସଂସ୍କାର ସୃଷ୍ଟିତ ।

ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ରେ ହେଉ ବା ପରୋକ୍ଷେ ହେଉ

ଗୋବଂଶର ଵୃଦ୍ଧି ହେଉ

ଦୁଗଧ ଦହି ଘୃତ ପଞ୍ଚାମୃତରେ

ପ୍ରଭୁ ପୂଜା ଲାଗୁ ଥାଉ ।

ଗୋମାତାଠୁ ପବିତ୍ର କିଛି ନାହିଁତ

ପରିକ୍ରମା ଜ୍ଞାନ ପ୍ରାପ୍ତ

ଗୋବରରେ ଆଠ ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ରହିଛି

ଗୋଦାନେ ମୁକ୍ତି ନିଶ୍ଚିତ ।

କୃଷ୍ଣ ଯୁଧିଷ୍ଠିର କପିଳା ଗାଈର

ମୂତ୍ରରେ ମାର୍ଜନା ହେଲେ

ଆଶ୍ୱମେଧିକ ପର୍ଵରେ କପିଳା

ଧେନୁ ବିଷୟେ କହିଲେ ।

ଯଜୁର୍ବେଦେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ଗାଈ ମହିମା

ସପ୍ତ ମଧୁ ମଧ୍ୟେ ଗାଈ

ଗୋମାତା ତୁଳନା ନାହିଁ କାହା ସାଥେ

ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଉତ୍ସତ ସେଇ ।

ଦିବ୍ୟ ଶକ୍ତିର ଜନନୀ ସେ ଗୋମାତା

ଗୋ ରକ୍ଷାରେ ଦେବା ମନ

ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆଶିଷ ମାନଵ ପାଇଁ

ଗୋ ସମ୍ପଦେ ଦେବା ଧ୍ୟାନ ।

ଗୋ ସଂବର୍ଦ୍ଧନେ ଜମି ହୁଏ ଉର୍ବର

ସଭ୍ୟତା ଉନ୍ନତ ହେବ

ନରହତ୍ୟା ଗୋହତ୍ୟା ସମାନ ପାପ

କଂସେଇଠୁ ଉଦ୍ଧାରିବ ।