ଘର , ମାଟି ଓ ପଥର

ଘର , ମାଟି ଓ ପଥର

ଜନ୍ମ ହେବା ପରେ ଗୁରୁଣ୍ଡି ମୁଁ ଘରେ

ମାଟିକୁ ଚିହ୍ନିଲି ଯାଇ

ମୁଠେଇ ବାଗରେ କେଡ଼େ ସରାଗରେ

ଗୋପନରେ ଦେଲି ଖାଇ ।

ମୁଠା ମୁଠା କରି ଏହି ମୁହେଁ ଭରି

ମୋହବଶେ ହୋଇ ସକ୍ତ

ଧାଉଁ ଧାଉଁ ଥରେ ମାଟିରେ ପଥରେ

ଝୁଣ୍ଟି ଢାଳିଦେଲି ରକ୍ତ ।

ଚାଲିବା ପଥର ଯେତେକ ପଥର

ଉଠାଇଛି କାହା ମଥା

ମାଟିଠୁ ଦୂରେଇ ଚିତ୍ତରେ ପୂରେଇ

ଭାବୁଅଛି ସେହି କଥା ।

ଲୋକଙ୍କୁ ଖଟାଇ ପଥର ଫଟାଇ

ହୋଇଥିବ ଦିନେ ବୁହା

ଆଘାତ ସହି ତ ହୃଦୟ ସହିତ

ଫାଟିଥିବ ମଧ୍ୟ ଲୁହା ।

ବାଟେ ନଈନାଳ କେତେ ବିଲମାଳ

ଗଲାବେଳେ ହୋଇ ପାରି

ପାଦେ ଦେଇ ତାଳ ନିଗାଡିଲେ ଝାଳ

ବୋଝ ଥାଉଁ ଏତେ ଭାରୀ ।

ଥୟ ଧରି ବସି ଆକାଶ ଏ ଖସି

ପଡ଼ିଲେ ବି ବେଳ କାହିଁ

ପଥର ତ ଲଦା କିଏ ଆଉ ସଦା

ପାରନ୍ତା ଉପରେ ଚାହିଁ ।

ଏ ଘର ଭିତରେ ଆମରି ହିତରେ

ଯେତେକ ପଥର ଖଞ୍ଜା

ଦେଖିଥିବେ ସାଥେ ପୂର୍ବଜଙ୍କ ମାଥେ

ଲହୁଲୁହ ଝଡ଼ଝଞ୍ଜା ।

ଏତେସବୁ ଭାର ଟେକି ବାର ବାର

ପିଠି ହୋଇଥିବ କୁଜା

ପଥରରୁ ଫାଳେ ସଜା ହୋଇ କାଳେ

ଘରେ ପାଉଛନ୍ତି ପୂଜା ।

ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ମାଦଳା