ଗାଁର ଦୁଃଖ

ଗାଁ ଟା ମୋର ଆଉ ଗାଁ ପରି ନାହିଁ !

ସତେ ଆଜି ଗାଁ ଟା ମୋର ମସାଣି ପାଲେଟି ଯାଇଛି l

ଗାଁ ରେ କେବଳ ହାହାକାର  

ଆଉ ମୃତ୍ୟୁ ଚେତନା ବାର ବାର ପ୍ରତିଘାତ କରୁଛି l

ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟ ରେ ଗାଁ ଟା ମଶାଣି ପରି ମାନେ ହୁଏ 

କାରଣ 'ଗାଁ ଟା ଆଗପରି ଆଉ କୋଳାହଳ ନାହିଁ " !

ଗାଁ ଟା ସୁନ ସନ ଲାଗୁଛି 

ସତେ ରାତ୍ରୀ ଚର ଜୀବ ମାନେ ଗାଁ ଉପରେ ଅତ୍ୟାଚାର କରୁଛନ୍ତି l

ବାତ୍ୟା ଦୁରା ଗାଁର ଲୋକ ମାନେ ପିଡିତ ଓ କ୍ଲାନ୍ତ 

ଗାଁ ରେ କେବଳ ଭଙ୍ଗା ଘର ଓ କାନ୍ଦ ବୋବାଳି ଶୁଣିବାକୁ ମିଳୁଛି !

ଗାଁ ର ମଣିଷ ଭୋକ ବିକଳରେ ପ୍ରାଣ ହରାଉଛନ୍ତି 

ପୁଅର ଖାଦ୍ୟକୁ ବାପ ଛଡାଇ ଖାଉଛି l

ଦୁଃଖ ରେ ଗାଁ ର ମଣିଷ ଜୀବନ ବିତାଉଛି 

ଦିନେ ଖାଇଲେ ସାତ ଦିନ ଉପାସ ରହୁଛି l

ଗାଁ କୁ ସବୁ ସହାୟତ ଆସୁଛି !

କିନ୍ତୁ ଗାଁ ର ମଣିଷ ଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚି ପାରୁନି? 

କେବଳ ସରକାରୀ ବାବୁଙ୍କ କାଗଜ, କଲମ ରେ ସୀମିତ ରହୁଛି l

ବାତ୍ୟା ଗରିବ ଲୋକଙ୍କୁ ଦଳି-ଦଳlନ୍ତ କରି ଦେଇଛି 

ସେମାନେ ଅଣ୍ଟା କୁ ସିଧା କରି ଛିଡା ହେବାକୁ ସକ୍ଷମ ନାହିଁ 

ଖୋଲା ଆକାଶ ତଳେ ଆଶ୍ରୟ ନେବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି l

ଜହ୍ନ ସହିତ ବନ୍ଧୁ ବନ୍ଧୁଛନ୍ତି କାରଣ ଆଲୋକକୁ ନିଜର କରିବା ପାଇଁ l