ଏକଚିଠି

ଅନ୍ତର ବେଦନା ମନର ଦୁଃଖ ଯା'

ଲେଖୁଛି ଆଜି ମୁଁ' ଏକ ଚିଠିରେ ,

ମୋର ସବୁତକ ସବୁଜ ସ୍ୱପ୍ନକୁ

ପୋତିଦେଲି ଉଇ ହୁଙ୍କା ଭିତରେ ।

ଲିଭେଇ ଦେଇଛି ସବୁ ଦିନ ପାଇଁ

ଛାତି ତଳ ଦୁଃଖ ଝୋଟି ଚିତାକୁ

ପୂର୍ଣ୍ଣତାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ମୁହୂର୍ତ୍ତ

ଆତ୍ମୀୟତା ଭରା ପ୍ରତାରଣାକୁ।

ଭସେଇ ଦେଇଛି ସମସ୍ତ ଆବେଗ

ନିମ୍ନଗାମୀ ସ୍ରୋତ ଗଙ୍ଗା ସାଗରେ ,

ବାଲିଘର ଭାଙ୍ଗି ଅତଡ଼ା ଖସୁଛି

ପ୍ରଗଳ୍ଭା ଉର୍ମିର ନୀଳ ଢେଉରେ ।

ଅସମ୍ଭବ ବର୍ଷା ବେଳାଭୂମି ତଟେ

ଶବ୍ଦ ହୀନ ଲାଗେ ପାଉଁଜି ସ୍ୱର ,

ସେ ବେଳାଭୂମିରେ ହଜେଇ ଦେଇଛି

ବିତା ବସନ୍ତର ବେସୁରା ସୁର।

ବୈଶାଖ ଝାଞ୍ଜିରେ ଉଡ଼ି ଯାଇଥିଲା

ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତିର ଫଳକ କିଛି ,

ପ୍ରଳୟ ବନ୍ୟାର ଜଳ ଭଉଁରୀରେ

ଭସେଇ ଦେଲି ମୁଁ' ଆଜିର ଚିଠି ।