ଧରିତ୍ରୀ ମାଁ

ସର୍ବ°ସହା, ଧୈର୍ଯ୍ୟଧାରିଣୀ ଧରିତ୍ରୀ ମାଁ ଗୋ ତୁମେ,

ସୂରୁଜ ଉଇଲେ ନମନ୍ତି ପ୍ରଥମେ ତୁମ ଚରଣେ,

ତୁମରି କାୟା ଧୌତ ହୁଏ ଯେ ସାଗର ଜୁଆରେ,

ତନୁ ବଲ୍ଲରୀ ତବ ସଜ୍ଜିତ  ହୁଏ ବନାନ କୁସୁମେ ।

ଶଶୀକରେ ପ୍ଲାବିତ ତୁମ ଶାନ୍ତ କାୟା ରଜନୀରେ,

ଉଷାର ଲାଲିମା ଦେଖ ତୁମ ମଥାରେ କୁଙ୍କୁମ ଦିଏ,

ଆକାଶ ସଜାଏ ଯେ ତାରକାମାଳ ତୁମ କଟିବନ୍ଧେ,          ନରମ ସକାଳେ କାକର ବିନ୍ଦୁର ହାର ଶୋହେ ତୁମ ଗଳାରେ ।

ପ୍ରକୃତି ରାଣୀ ତୁମକୁ ଗୋ ମାତା ନାନା ରଙ୍ଗେ ସଜାଇ ଦିଏ,

ବିହଙ୍ଗ କୂଜନେ ଅଳସ ଭାଙ୍ଗି ନିଦ ଯେବେ ତୁମ ଭାଙ୍ଗେ,

ତୁମ ଚଞ୍ଚଳତା ବ୍ୟାପିଯାଏ ଏ ସାରା ଜୀବ ଜଗତେ।

ଉପମା କି ଦେବି ମାତା ଅନୁପମା ତୁମେ,

ଧନ୍ୟ ହୋଇଛି ଆଜି ମୁହିଁ ଜନ୍ମି ତବ କୋଳେ ।।