ଧନ୍ୟ ମୋ ଜୀବନ

ଓଡ଼ିଶା ମୋ ମାଟି ଓଡ଼ିଆ ମୋ ଜାତି

ଭରି ରହିଅଛି ଅସୁମାରୀ ପ୍ରୀତି।

ଓଡ଼ିଆ ପୁଅ ମୋ ଭାରି ସ୍ୱାଭିମାନ

ମନରେ ନଥାଏ ରାଗ ଅଭିମାନ।

ଏ ମାଟି ମୋ ପାଇଁ ତୁଳସୀ ଚନ୍ଦନ

ଉତ୍କଳୀୟ ମୁଁ ଯେ ଧନ୍ୟ ମୋ ଜୀବନ।

ଜନ୍ମିଛନ୍ତି କେତେ ବୀର ଯୋଦ୍ଧା ଏଠି

ଭାବିଦେଲେ ଛାତି ଗର୍ବେ ଯାଏ ଫାଟି।

ଏ ଜାତି ଦେଇଛି କେତେ ବଳିଦାନ

ଏ ମାଟି ଧରିଛି କୀର୍ତ୍ତିରାଜିମାନ।

ଓଡ଼ିଶା ମାଟିର ସେ ପାଣି ପବନ

ଭରିଦିଏ ଆଜି ମୋ ଦେହେ ଜୀବନ।

ମାଟିର ସୁଗନ୍ଧେ ମନ ହୁଏ ତୃପ୍ତ

ଏ ଜାତି ଜାଣିଛି ଏ ମାଟି ମହତ୍ତ୍ଵ।

କୋଣାର୍କ ମନ୍ଦିର ଶୋଭା ବୃଧି କରେ

ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିର ବିଶ୍ୱ ମନମୋହିନୀ ଏ।

ଓଡିଶି ନୃତ୍ୟରେ ନାଚି ଉଠେ ମାଟି

ଓଡ଼ିଶାର ଜନ ଆମେ ଓଡ଼ିଆ ମୋ ଜାତି

ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ କରେ ମୁଁ ସମ୍ମାନ  

ଏ ମାଟି ମୋ ପାଇଁ ମୋ ମାଆ ସମାନ।

ଏ ମାଟିରେ ଅଛି ଜୈନ ବୁଦ୍ଧ ସ୍ଥାନ

ଉତ୍କଳୀୟ ମୁଁ ଯେ ଧନ୍ୟ ମୋ ଜୀବନ।

ଓଡ଼ିଶା ବୁଝେନି ପଇସାର ମାନ

ଓଡ଼ିଆ ବୁଝଇ ହୃଦୟ ବନ୍ଧନ।

ଶୁଣ ହେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଇ ବନ୍ଧୁ ଗଣ

ଓଡ଼ିଶାର କୀର୍ତ୍ତି ନ କରିବ ଖୁଣ।

ଓଡ଼ିଆ ମାଆର ଆମେ ଯେ ସନ୍ତାନ

ଉତ୍କଳୀୟ ଆମେ ଧନ୍ୟ ଆମ ଜୀବନ।