ଦେହକୁ ନେବେନି

କବି ହେବାକୁ ମୋର ହେଲା ମନ

କବିତା କିଛି କିନ୍ତୁ ଝରିଲେନି କଲମରୁ

ହୃଦୟ କଲା ଉଛନ ।

ପଢିଗଲି ଗୁଡାଏ କବିତା ବହି

ବଛା ବଛା କିଛି ଲେଖକଙ୍କ

ତଥାପି କବିତା ଲେଖିବାର କଳା ଆସିଲାନି

ଏପଟେ ବଢୁଥାଏ କବିତା ଲେଖିବା ରଙ୍କ ।

ଧାଡିଏ ୟାଙ୍କର ଧାଡିଏ ତାଙ୍କର

ଟିପି ଚାଲିଲି ଟିପା ଖାତାରେ

ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ଧାଡି ଧାଡି ମିଶି

ପରିଣତ ସୁନ୍ଦର କବିତାରେ ।

ଗାଇ ଦେଇଗଲି ଅନର୍ଗଳ ପୁଣି

କେତେ କେତେ କବିତା ଆସରରେ

ବା ବା ଶୁଣି ଛାତି କୁଣ୍ଢେମୋଟ

ମାନପତ୍ର କିଣିଲି ଦେଇ ହଜାରେ ।

ବୁଲିଲିଣି ସାରା ଓଡିଶା ମାଟି ମୁଁ

ଗାଇବା ପାଇଁ ଦି’ ଧାଡି କବିତା

ଭାବୁଛି ଏଥର ଓଡିଶା ବାହାରେ

ମଡାଇବି ମୋର କବିତା ଲତା ।

ଟିପା ଟିପିରେ ଆଉ ମିଳୁନି ଆନନ୍ଦ

ସିଧା ଫେସବୁକରୁ କପି ପେଷ୍ଟ କରିବି

ଅନ୍ୟ ହୃଦୟର କଥାକୁ ମୋର କହି

ଦିନକରେ ଗୋଟେ ବହି ଛାପିବି ।

କବିତା ଚୋରେଇବାକୁ ଜମା ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ

କ୍ଲେପ୍ଟୋମେନିଆର ଶିକାର ଅଟେ

କାହାର ସୁନ୍ଦର କବିତା ଦେଖିଲେ

ନିଜର କରିବାକୁ ମନ ଝପଟେ ।

ଏଇଟା ବି ଯଦି କାହାର ଜାଣିବ

ତଥାପି କ୍ଷମା କରିବ ମୋତେ

ଜାଣି ଜାଣି କିଛି ଭୁଲ୍ କରୁନାହିଁ

ଦୋଷ ମାନସିକ ବ୍ୟାଧିର ଅଟେ ।।